یکی قطره باران ؛ جشن نامه استاد دکتر عباس زریاب خوئی

یکی قطره باران

نویسنده: احمد تفضلی
ناشر: نشر نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 735
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1370 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ لبه روکش کتاب چسب خوردگی دارد

مروری بر کتاب

مصور

جشن نامه استاد دکتر عباس زریاب خوئی

دکتر عباس زریاب خویی، مورخ، ادیب، مترجم و نسخه‌شناس برجسته است که در ٢٢ تیرماه ١٢٩٨هجری شمسی در شهر خوی در شمال غربی آذربایجان دیده به جهان گشود. زریاب در پنج سالگی به آموزگار محله شخصی به نام ملاکبری سپرده شد تا از او قرآن فراگیرد.او دو سال به فراگیری قرآن مشغول شد و طی آیین خاصی که خود می‌گوید (همراه با چای و شیرینی) به خانه پدر روانه شد.

در سن هفت سالگی به دبستان رفت که حد فاصل مکتب‌های قدیم و مدارس جدید بود.اما به طور کلی از اینگونه مدارس که تازه تاسیس می‌شد چندان خشنود نبود.از همان اوان کودکی استعداد و حافظه نیرومند زریاب موجب حیرت دوستان و همکلاسی‌هایش شده بود.از زمانی که خواندن و نوشتن یاد گرفت شوق شگرفی در وی به وجود آمد که خود با عنوان جنون از آن یاد می‌کند بطوری که هر کتاب و مجله بدستش می‌آمد با علاقه و دقتی خاص می‌خواند. پس از به پایان رساندن دوره اول سه ساله دبیرستان ترک تحصیل کرد زیرا در خوی دوره دوم دبیرستان نبود اما شوق فراگیری علم که همیشه در وجودش لبریز بود وی را به دنبال تحصیل علوم کلاسیک کشاند و به فراگیری زبان عربی و علوم دینی روی آورد.

از اساتید وی می توان به شیخ فضل الله روحانی شهر خوی اشاره کرد که روزهای جمعه مجلس وعظ برگزار می‌کرد و به مذهب شیخیه گرایش داشت. استاد دیگر او حاج شیخ عبدالحسین اعلمی بود که زریاب حاشیه ملا عبدالله، قسمتی از معالم و کتاب مطول را نزد او فراگرفت. او سپس به آموزش زبان و ادبیات عربی روی آورد. زریاب در سال١٣١۶عازم قم شد و در مدرسه ناصریه حجره دست و پا کرد و شش سال نزد علمای ترازاول حوزه علمیه قم به تحصیل مشغول بود. در همین دوره در جلسات درس شرح منظومه سبزواری و اسفار ملاصدرا نزد آیت الله خمینی و حاج شیخ مهدی مازندرانی حضور پیدا کرد و از اساتید دیگر آن اقاسیدمحمدتقی خوانساری،آقاسیدمحمدحجت کوه کمری،آیت الله سیدشهاب الدین مرعشی نجفی می توان نام برد.

در سال١٣٢٢فوت پدر باعث شد تا زریاب به زادگاهش بازگردد.او پس از اخذ اجازه اجتهاد به شهر خوی بازگشت و در دبیرستان‌های خوی به تدریس مشغول شد. در شهریور١٣٢۴همزمان با اوج گیری فتنه پیشه‌وری و جریان حزب دموکرات، به شدت با آنها مخالفت کرد و نهایتا مجبور به ترک خوی شد و به تهران آمد. زریاب براثر بیماری قلبی در سال١٣٧٣در بیمارستان دی تهران بستری شد و روز جمعه ١۴بهمن دیده از جهان فروبست. استاد زنده‌یاد دکتر احمد تفضلی به پاس ارج‌گذاری به دهه‌ها کوشش فرهنگی استاد عباس زریاب خویی جشن‌نامه با نام «یکی قطره باران» که دربردارنده مقاله‌های علمی است منتشر کرد و آن را در زمان حیات ایشان به او پیشکش کرد.

"دکتر عباس زریاب خویی"، علامه ای چند وجهی به معنای واقعی کلمه بود.
شوربختانه از ایشان آنچنان که در شان مقام علمی شان است، کتاب منتشر نشده است، اما با این وجود کتاب ها و مقاله های منتشرشده از سوی ایشان، هر کدام دریچه ای است که می تواند بخشی از زوایای اندیشه علمی وی را برای جامعه علمی ایران آشکار کند.

دکتر زریاب در سال 1350 "اطلس تاریخی ایران" را با همکاری سیدحسین نصر و احمد مستوفی منتشر کرد.
چهار سال بعد کتاب "تاریخ ساسانیان" ایشان به زیور طبع آراسته شد.
در سال 1368، شرحی بر مشکلات دیوان حافظ با نام "آیینه جام" نوشت. 
در سال 1370 به نوشتن کتاب "سیره رسول الله (ص)، بخش اول: از آغاز تا هجرت" پرداخت که انتشارات سروش آن را منتشر کرد.
در این سال ها شاهد دو ویرایش از دو کتاب مهم از سوی استاد نیز هستیم: یکی کتاب "الصیدنه فی الطب" به زبان عربی نوشته ابوریحان بیرونی که درباره داروشناسی پزشکی است و در سال 1370 منتشر و برنده کتاب سال نیز شد و دیگری "روضه الصفا" نوشته محمد پسر خاوندشاه بلخی در دو جلد که در سال 1373 منتشر شد.