یادداشتهایی که پس از این از نظرتان می گذرد، گوشه ای از زوایای تاریخ معاصر ایران به زعم یکی از عوامل رژیم گذشته، آنچه مسلم است، تاریخ پنجاه ساله سلسله پهلوی در پرده ابهام است و منهای کلیاتی که همه می دانند احتیاج به انتشار گسترده و وسیع خاطرات و اسناد این عصر ضرورتی است که مشتاقان تاریخ این مرز و بوم بتوانند با بررسی دقیق و خالی از تعصب و نقد آنها در تدوین تاریخ معاصر گامهای موثری بردارند.

اگر این واقعیت را بپذیریم که انقلاب اسلامی باعث تحولی وسیع در روش اندیشیدن گروه های وسیعی از نیروهای جوان شده است و گرایش به مطالعه انگیزه ای برای انتشار بسیاری کتب شده که در گذشته غیر ممکن بوده و بالاخره میل به شناخت گذشته و یافتن ریشه های درد (وابستگی، غرب زدگی، بی هویتی) یکی از نعایم انقلاب اسلامی است.

به هر حال حسن ارسنجانی نویسنده این یادداشتها کسی است که اگر چه مدت کوتاهی بر صحنه سیاست ظاهر شد اما اثرات مخربی بر جای گذارد. تغییر بافت فرهنگی اقتصادی سیاسی و اجتماعی ایران، تحکیم وابستگی و روابط با امپریالیستهای رنگارنگ، ویرانی روستاها و نابودی کشاورزی، مهاجرت بی رویه شهرها، نابودی بافت اقتصادی ایران و وابستگی تا حد کوچکترین مایحتاج و... از اثرات وزارت فخیمه ایشان است.

حسن ارسنجانی (۱۳۴۸-۱۳۰۱)، روزنامه نویس، مدیر روزنامه (داریا) وکیل دادگستری، نماینده بدون اعتبارنامه دوره پانزدهم، معاون (۴ روزه) نخست وزیر، لیدر جمعیت آزادی، وزیر کشاورزی، عامل اصلی برنامه اصلاحات ارضی در ایران، سفیر ایران در ایتالیا.

حسن ارسنجانی در غیاب مجلس، مهم‌ترین برنامه وزارت کشاورزی را اصلاحات ارضی قرار داد که به مهم‌ترین برنامه دولت امینی بدل گشت. اصلاحات ارضی از انقلاب مشروطیت به بعد مورد توجه احزاب و گروه‌های سیاسی، از جمله در جنبش جنگل و بعدها در فرقه دمکرات جعفر پیشه‌وری، بود.

محمد مصدق نیز در برنامه دولت بهبود احوال کشاورزان و تضعیف روابط ارباب رعیتی را مورد توجه قرار داده بود. بر چنین زمینه‌ای بود که ارسنجانی با اتکا به مطالعات خود در باب مسئله زمین‌داری، طرح پیشین اصلاحات ارضی مصوب ۱۳۳۸ ش را تغییراتی داد.