گورکی و لنین

گورکی و لنین

نویسنده: برترام د. ولف
مترجم: احمد شهسا
ناشر: کتاب سرا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 250
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه جلد سائیدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

مصور

زن‍دگ‍ی‍ن‍ام‍ه‌، ت‍ح‍ل‍ی‍ل‌ آث‍ار و اف‍ک‍ار م‍اک‍س‍ی‍م‌ گ‍ورک‍ی‌ و دی‍دگ‍اه‌ او از ان‍ق‍لاب‌ روس‍ی‍ه‌ و ره‍ب‍ران‌ آن‌

گورکی عضو فعال جنبش سوسیال‌دموکرات‌مارکسیستی بود و علناً با حکومت تزار مخالفت می‌کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخهٔ بلشویکی حزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و او را شخصی توصیف نمود، بیش از حد جاه‌طلب، بی‌رحم و تشنهٔ قدرت که هیچ مخالفتی را برنمی‌تابید. گورکی بخش عمده‌ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دروان شوروی، در تبعید خارج از روسیه گذراند. در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر بازگشت و در ژوئن ۱۹۳۶ در آنجا در گذشت.

پس از انقلاب فوریه، گورکی به همراه نیکلای ساخانوف و ولادیمیر زنیسیوف از دفتر مرکزی اُروخانا (دایره محافظت از نظم وامنیت عمومی) دیدار کرد. گورکی دفتر مرکزی سابق را چنین توصیف کرد، متروکه با پنجره‌های شکسته و کاغذهای پخش زمین، این منظره برای او منبع الهام ادبی بود.

او همان شب هنگام صرف شام با ساخانوف با چهره‌ای گرفته پیش‌بینی کرد که انقلاب به " وحشی گری آسیایی " ختم خواهد شد. گورکی به عنوان یکی از مدافعان انقلابی سوسیالیست معروف الکساندر کرنسکی، پس از واقعه کورنیلف از بولشویک‌ها رویگردان شد. در ژوئیه ۱۹۱۷ گورکی نوشت تجربهٔ شخصی او از طبقهٔ زحمتکش بر هر " تصوری مبنی بر اینکه زحمتکشان روسیه تجسم مهربانی و زیبایی معنویی هستند "خط بطلان می‌کشد.

گورکی گرچه احساسات برخاسته از روحیه بولشویستی را قبول داشت اما در عین حال نسبت به این باور که همهٔ طبقهٔ کارگر "مهربان و منصف هستند " ایراداتی وارد می‌دانست. به زعم گورکی " من هرگز مردمی که این چنین باشند به شخصه ملاقات نکرده‌ام" گورکی نوشت که او از طبقهٔ فقیر " نجاران، آجر چینان، کارگران بارانداز " شناختی داشت که لنین روشنفکر نداشت و حقیقتاً گورکی به آنان اعتماد نداشت.

ارتباط گورکی با بولشویک‌ها بعد از انقلاب اکتبر رو به سردی گذاشت. یکی از کسانی که او را می‌شناخت به یاد می‌آورد که چگونه چهرهٔ گورکی با شنیدن نام لنین " تیره، سیاه وعبوس " می‌شد. گورکی نوشت لنین به همره تروتسکی " با سم کثیف قدرت مسموم شده‌اند" و حقوق افراد را قربانی رویاهای انقلاب می‌کنند. گورکی نوشت لنین شیادی است که از شرف و زندگی پرولتاریا دریغ نمی‌کند. او تودهٔ مردم را نمی‌شناسد و هرگز با آن‌ها زندگی نکرده‌است.

گورکی لنین را با شیمیدانی مقایسه کرد که در آزمایشگاه مشغول آزمایش است با این تفاوت که شیمیدان روی مادهٔ بیجان برای بهتر کردن زندگی آزمایش می‌کند ولی سوژهٔ آزمایش لنین روی " جان زندهٔ مردم روسیه " است. ضربهٔ دیگر به رابطهٔ گورکی و بولشویک‌ها زمانی وارد شد که روزنامهٔ او (زندگی جدید) در دوران جنگ داخلی مورد سانسور بلشویک‌ها قرار گرفت، گورکی در این دوران در سال ۱۹۱۸ رشته مقالات انتقادی منتشر کرد با نام افکار نابهنگام ...