- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 160031 - 7/3
- وزن: 0.20kg
گلاسنهایت
نویسنده: شهریار شفقی
مترجم: لیلا کوچک منش
ناشر: رخ داد نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 168
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1
مروری بر کتاب
هایدگر و رویارویی با غیر ممکن ممکن
در این نوشته هدف ما اندیشیدن برای یافتن راهحلی برای مسئله (مسائل) متافیزیک است. به پیروی از مارتین هایدگر (1976-1889) ما چنین راهحلی را گلاسنهایت مینامیم. گلاسنهایت اصطلاحی است که هایدگر از مایستر اکارت، متاله و عارف آلمانی (مرگ 1327) میگیرد. بحث هایدگر دربارهی گلاسنهایت بسیار پراکنده است و تنها موضوع کتاب کوتاهی است که به همین نام در سال 1959 به چاپ رسید. به عقیدهی بسیاری از مفسران گلاسنهایت (G) کتاب بسیار مبهمی است که متعلق به تفکر متاخر هایدگر است و به نوعی از تفکر نخستین او که از استحکام بیشتری برخوردار است، جدا است.
هایدگر الاهیات را از سال ۱۹۰۹ در دانشگاه فرایبورگ آغاز کرد و بعد از آن به فلسفه روی آورد. فعالیتش همواره تحت تأثیر استادش ادموند هوسرل بود. از مهمترین کتابهای او در فلسفه اثر هستی و زمان است. او در این کتاب به نقد تاریخ فلسفه غرب که به تعبیر هایدگر همان تاریخ متافیزیک است، پرداختهاست و در پی طرح افکندن هستیشناسی تازهای است که خود آن را هستیشناسی بنیادین میخواند؛ چرا که نزد او تاریخ متافیزیک، تاریخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه موجودانگاری است. مقصود هایدگر از این تعبیر آن است که تاریخ کنونی فلسفه، با خلط موجودشناسی و وجودشناسی، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازماندهاست
هایدگر به بررسی پدیده در فلسفه خود پرداختهاست. متافیزیک او در واقع هستیشناسی پدیده گرایانهاست. هایدگر زمان را به سه نوع زمان روزمره و زمان طبیعی و زمان جهانی تقسیم میکند. در بحث زمان روزمره میگوید که زمان آن چیزی ست که اتفاقات در آن رخ میدهند. زمان در موجود تغییرپذیر اتفاق میافتد. پس تغییر در زمان است. تکرار دورهایست. هر دوره تداوم زمانی یکسانی دارد. ما میتوانیم مسیر زمانی را به دلخواه خود تقسیم کنیم. هر نقطه اکنونی زمانی بر دیگری امتیاز ندارد و اکنونی پیشتر و پستر (بعدتر) از خود دارد. زمان یکسان و همگن است.
ساعت چه مدت و چه مقدار را نشان نمیدهد بلکه عدد ثبت شده اکنون است. هایدگر میپرسد که این اکنون چیست و آیا من انسان بر آن چیرگی و احاطه دارم یا نه؟ آیا این اکنون من هستم یا فرد دیگری ست؟ اگر این طور باشد پس زمان خود من هستم و هر فرد دیگر نیز زمان است و ما همگی در با هم بودنمان زمان هستیم و هیچکس و هر کس خواهیم شد.