گریه کن سرزمین محبوب

گریه کن سرزمین محبوب

نویسنده: آلن پیتون
مترجم: هوشنگ حافظی پور
ناشر: آناهیتا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 485
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب 

غاز مهاجر دیگر خیلی دیر است
ماجراهای سرزمین آفت زده

در این داستان حماسی, چگونگی محرومیت سیاهان در طول تاریخ و عوامل از هم پاشیدگی قبایل آن‌ها به تصویر کشیده شده ضمن آن که به تلاش آن‌ها برای ماندگاری و احقاق حقوق از دست رفته اشاره گردیده است.رمان گریه کن سرزمین محبوب Cry The Beloved Countryچاپ شده به سال ۱۹۴۸ شاید یکی از مهمترین آثار ادبی آفریقای جنوبی است که وقتی برای نخستین بار منتشر شد بیشترین فروش بین المللی را برای نویسنده اش یعنی آلن پاتن به همراه آورد. این داستان توانست اثرات سیاست های تبعیض نژادی را برای شاهدان آگاه غربی قابل لمس و دیدن کند و از این طریق جایی همیشگی برای نقد این سیاست ها در نقشه سیاسی جهان فراهم آورد.

در داستان پاتن ، استفان کومالو که یک کشیش سالخورده اهل زولوست از دهکده خود به ژوهانسبورگ سفر می کند و در می یابد تنها پسرش تنها پسر یک سفید پوست بنام جیمز جارویس را کشته است که این ماجرا اتفاقاتی را میان این دوتن موجب می شود. آلن پاتن بعد ها همچنان به مخالفت به آپارتاید ادامه داد، هرچند چون بسیاران دیگر هر گونه استفاده از خشونت را در برابر آن رد می کرد.

حکومت نخبگان سفید بر توده سیاهان و این همان داستان بسیار کهنه فرمانروایی سفید پوستان است بر صاحبان اصلی آفریقا... آفریقایی که همه جایش طلاست...

مویه کن سرزمین محبوبم 
مویه کن برای کودکی‌ای که هرگز نداشته‌ام
مویه کن برای جوانی به یغما رفته‌ام
مویه کن برای درختان زیتون ریشه کن شده ام
مویه کن برای بی نام و نشان روستایم
مویه کن برای کودکان معلول
مویه کن برای مادران بیوه
و مویه کن برای خاکی که به آن تجاوز شده است
خاکی که با اشک‌هایم تیمارش می نمودمآری گریه کن، همان گونه که من می گریم
برای کسانی که کسی نگرانشان نیست
آری گریه کن، همان گونه که من می گریم
برای انسانیتی که کسی به فکرش نیست.
گریه کن زیرا من از گریه کردن دست شسته ام
اشک دیگری برایم نمانده
اشک های باقی مانده‌ام، برای گور فرزندانم است
آنها زنده باز نخواهند گشت
تصور می‌کنند، خونشان، درختان زیتون را باز خواهد گردانید
تصور می‌کنند، خونشان رسوایی را،
از کسانی که مشتی به آسمان بلند نکردند،
از انسانیتی که کلامی بر زبان نیاورد
برای حفاظت از درختان زیتونم
خواهد زدود.

در همان چند سطر اول ورود به رمان مویه کن سرزمین محبوب من، خواننده درمی یابد طلسمی فریبنده او را مسحور خویش کرده است.منبع اصلی این طلسم در زبان رمان است.در سراسر متن رمان ترنم آهنگی است که در عین حال که بخشی از جوهره داستان و بیان کننده مقصود است، به احساس نیز می آید.