کمدی انسانی + بنال وطن ؛ دو کتاب در یک مجلد

کمدی انسانی + بنال وطن

نویسنده: ویلیام سارویان ,  آلن پاتون
مترجم: سیمین دانشور
ناشر: خوارزمی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 291 + 296
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1357 _ 1354 - دوره چاپ: 3 _ 2

کمیاب - کیفیت :  نو ؛ با گالینگور صحافی شده

مروری بر کتاب

اسم پسر کوچک ـ " یولیسس مکالی " بود . روزی بالاسر لانه ای که خرگوش در حیاط عقب خانه شان چال کرده بود .
خانه آنها در خیابان " سنتا کلارا " در شهر ایثاکا واقع در کالیفرنیا بود . خرگوش این لانه ، خاکهای مرطوب و تازه را به هوا می پراکند و به پسرک دزدکی نگاه می کرد .

پسر برایش غریبه بود ، اما شاید دشمن نبود . هنوز پسربچه از این معجزه کاملاً لذت نبرده بود که پرنده ای از پرنده های ایثاکا پروازی کرد و روی شاخه درخت بلوط کهنی که در همان حیاط عقب خانه قرار داشت نشست .

این کتاب از ادبیات زمان جنگ و تحت تاثیر جنگ جهانی دوم نوشته شده و داستان زندگی یک خانواده ی فقیر امیریکایی در زمان جنگ که به علت شرکت کردن تنها نان اور خانواده در جنگ وضع مادی انها از بد به بدتر گرایید.پسر چهارده ساله ی خانواده هومر با شغل نامه رسانی که داره تلگرافهایی رو که حاوی خبر مرگ فرزندان خانواده هاست پیامهای مرگ و زندگی عشق و امید را به سراسر شهر می رساند.

کمدی انسانی ابتدا به صورت سناریو و برای فیلم تنظیم شده بود در سال ۱۹۴۲ سارویان بنا به دعوت کارگاه های فیلمبرداری به هالیوود رفت تا فیلم کمدی انسانی رو زیر نظر خودش تهیه کنه ولی چون فیلمبردارها به راهنماییهاش توجه نکردند و  جنبه های تجاری فیلم رو در نظر گرفتند سارویان هالیوود رو ترک کرد....

• تا کوهی سارویان
• یولیسس
• هومر
• تلگرافخانه
• تمام جهان به من حسد خواهند برد
• تو به راه خود برو ، من هم به راه خود می روم
• آوازی برای آقای گروگن
و...

بنال وطن

جاده زیبایی هست که از ایکوپو به تپه ها می پیوندد. این تپه پوشیده از علف و مواج و زیباتر از هر سرودی است که درباره آنها ساز شود. جاده، هفت میل از این تپه ها بالا می رود و به کاریس بروک می رسد و از آنجا بشرطی که مه نباشد می توانید به یکی از دلکش ترین دره های افریقا نظر بی اندازید. ..

داستان کتاب درباره کشیش فقیر و پیری بنام استیون کومالو در روستای محروم و کوچک ایندوتشنی است که برای یافتن پسرش (ابسالم کومالو) به ژوهانسبورگ می‌رود. او متوجه می‌شود که پسرش دختر نوجوانی را باردار کرده و مدتی نیز در دارالتأدیب بوده است.

عقیده ی شخصی من این است که تنها نیرویی که می تواند نیروی ترس را مقهور بکند، نیروی عشق است.عشق، احساس ظریف وشکنند ه ای است. مردم دست کمش می گیرند وبه آن می خندند. امّا من به امید روزی هستم که در آفریقای جنوبی همه دریابند که تنها راه حل دیر پا وارزشمند مسایل عمیق ومشکل ما، در اعمال قدرت نهفته نیست. بلکه در تفاهم وهمدردی نهفته است. وبدون تفاهم وهمدردی، زندگی انسانی، دستخوش بندگی غیر قابل تحمّلی است. واین چنین بندگی، تمام ما را به یک زندگی آکنده از خشونت وبد بختی وترس محکوم می کند.