کلیات اشعار اوحدی مراغه ای

نویسنده: رکن الدین اوحدی مراغه‌ای
نصحیح :  سعید نفیسی
ناشر: سنائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 744
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1391 - دوره چاپ : 1

مروری بر کتاب 

رکن الدین اوحدی مراغه‌ای (۶۷۳ - ۱۵ رمضان ۷۳۸ قمری) عارف و شاعر پارسی‌گوی ایرانی اهل مراغه است.

او در شهرستان مراغه زاده شد، پدرش از اهالی اصفهان بود و خود او نیز مدتی در اصفهان اقامت داشت و بنابراین نامش اوحدی اصفهانی نیز ذکر شده است. اوحدی معاصر ایلخان مغول سلطان ابوسعید بود و آرامگاه او در مراغه است. هم اکنون یک موزه دائمی در مقبره اوحدی در مراغه دایر می‌باشد.

دانشنامه بزرگ اسلامی در پیرامون مذهب او چنین آورده‌است:

درباره مذهب اوحدی مطلبی به صراحت بیان نشده است، ولی در دیوان او اشاراتی هست که از اعتقاد وی به تشیع حکایت می‌کند. از جمله‌: چندین‌بار از امام علی‌(ع‌)، امام حسین‌(ع‌)، امام رضا(ع‌) و حضرت مهدی (ع‌)، یاد کرده است‌...

با این حال سعید نفیسی، با تکیه بر اشارات شاعر به خلفای راشدین و «چهار یار» خواندن آن‌ها و اشاره او به «شافعی»، در نهایت اینگونه استدلال می‌کند که او می‌تواند شافعی بوده‌باشد.

من کشته عشقم،خبرم هيچ مپرسيد
گم شد اثر من،اثرم هيچ مپرسيد

گفتند که: چوني؟ نتوانم که بگويم
اين بود که گفتم، دگرم هيچ مپرسيد

فردا سر خود مي کنم اندر سر و کارش
امروز که با درد سرم هيچ مپرسيد

وقتي که نبينم رخش احوال توان گفت
اين دم که درو مي نگرم هيچ مپرسيد

بي عارضش اين قصه روزست که ديديد
از گريه شام و سحرم هيچ مپرسيد

خون جگرم بر رخ و پرسيدن احوال؟
ديديد که: خونين جگرم، هيچ مپرسيد

از دوست بجز يک نظرم چون غرضي نيست
زان دوست بجز يک نظرم هيچ مپرسيد

از دست شما جامه دو صد بار دريدم
خواهيد که بازش بدرم هيچ مپرسيد

با اوحدي اين ديده تر بيش نديديم
بالله ! که ازين بيشترم هيچ مپرسيد