کتاب مستطاب نوش آفرین

کتاب مستطاب نوش آفرین

نویسنده: محمدعلی بن محمد مشهور به وزیری
نقاش: محسن مشهور به تاجبخش
ناشر: چاپخانه علمی ، چاپخانه فرهومند
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 71
اندازه کتاب: خشتی جلد سخت - سال انتشار: 1291 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : عالی ؛ گوشه جلد کتاب پارگی دارد
 

مروری بر کتاب
 
چاپ سنگی - مصور

قصه‌‌ی نوش‌آفرین گوهرتاج از قصه‌های عامیانه و مردم‌پسند فارسی است که قدمت آن به قرن‌های یازدهم یا دوازدهم هجری، یعنی روزگار صفویان مربوط است.چاپ‌های سنگی و عامیانه‌ی آن سال‌ها در ایران خواننده و طرفدار داشته است. نوش‌آفرین یگانه دختر پادشاه دمشق است که شاهزادگان سرزمین‌های دیگر خواستگاران اویند؛ اما او از بین آنان تنها به شاهزاده‌ی چین به نام سلطان ابراهیم دل می‌بازد و این دو برای ازدواج با هم ماجراهای عجیب را از سر می‌گذرانند و با سختی‌های بسیار روبرو می‌شوند؛ اما سرانجام به وصال می‌رسند.
در این قصه از جادو و دیو بسیار سخن گفته شده که نموداری از باورها و تخیلات مردمان عامی ایران در گذشته است.

نوش آفرین نامه، داستان عامیانه منثوری در شرح عشق شاهزاده ابراهیم فرزند جهانگیرشاه، پادشاه چین و دلاوری های او برای رسیدن به معشوق خود، نوش آفرین گوهرتاج، دختر پادشاه دمشق است. ویژگی های سبکی بسیاری از داستان ها یا رمانس های عاشقانه سنتی و عامیانه را در این داستان می توان دید؛ ازجمله جنبه های شگفت آوری چون خرق عادت ها، انسان ها، جانوران، گیاهان، موجودات، مکان‌ها و اشیای شگفت انگیز، طرح مدور، گزاره های قالبی، استفاده از اشعار و ضرب المثل ها، کنایات و اغراق‌ها.

زبان و بیان این داستان، نیمه ادبی است. نثر آن به شیوه نثر دوران قاجار است و کهنگی آثار دوره صفویه را ندارد. افعال وصفی و عبارات عامیانه فراوانی در آن دیده می شود. بن مایه های مهم داستان های عامیانه و عیاری در داستان دیده می شود. این داستان و داستان شیرویه نامدار، الگوی داستان گویی نقیب الممالک در نوشتن داستان امیر ارسلان بوده است. این مقاله ضمن معرفی و تحلیل ابعاد گوناگون ساختاری و محتوایی داستان نوش آفرین گوهرتاج، به بیان نمونه هایی از تاثیرپذیری داستان امیر ارسلان نامدار از آن می پردازد.