کتاب سوم دین کرد

ترجمه و آوانویسی: فریدون فضیلت
ناشر: فرهنگ دهخدا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 650
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1381 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب 

گزارش گونه‌ای از آموزه‌های اشراقی دین مزدایی

دفتر یکم  112 - 0

او(اهریمن) برای یاری رساندن به آن رزمندگان (خود) دیوهای بسیاری از پریان تاریک نهاد را ایستانید که گردونه هایی درخشان را در بر کرده اند،چندان که دیوان به یاری این پریان و گردونه های درخشان میتوانند بچرخند و بگردند در زیر پرتوهای وزان به راهزنی مینوان(نیک و سپنتایی) اندک و از گیتیان(زمینیان) روشنی و فره نهان دارند(خود و نیروی خود را پنهان دارند!) و بخشش فر ( فر یزدانی) را از ایشان بدزدند و از خود به آفریدگان بیماری و رنج و مرگ برسانند،همراه همهء بدی های دیگر دیوان....

کتاب سوم دینکرد نوشتاری گزارش‌گونه از آموزه‌های اشراقی دین مزدایی، با پژوهش، ترجمه و آوانویسی بر پایه‌ی دینکرد مَدَن فریدون فضیلت چاپ شده است.کتاب پیش‌رو با درون‌مایه‌ی اندرزنامه‌های پهلوی دربردارنده‌ی ترجمه تفسیری، آوانویسی و ترجمه‌ی گزارش‌گونه‌ی کرده‌‌است.

تدوین‌کنندگان پیشین این کتاب کهن به دست دو تن از فرهیختگان تاریخ فرهنگ ایران‌زمین به نام‌های آذرفرنبغ پسر فرخزاد و آذرباد پسر امید سامان‌بندی شده است. بازسازی نوشتار پهلوی، آوانویسی، ترجمه و یادداشت‌ها برپایه‌ی دینکرد چاپ مَدَن به کوشش فریدون فضیلت انجام شده است.

آنچه از کتاب سوم به دست ما رسیده شامل بیش از440 کرده (فصل) است که از بیست‌ سال گذشته تاکنون تنها 210 کرده آن ترجمه شده است. نکته‌ای که این کتاب را از چاپ‌های بیست سال گذشته متمایز می‌کند این است که برای نخستین بار همه‌ی 420 کرده‌ی دینکرد واژه به واژه به گونه‌ی کامل ترجمه تفسیری شده و در یک جلد کتاب آمده است. همچنین بازسازی نوشته‌های پهلوی آوانویسی شده و یادداشت‌ها به گونه‌ی کامل در کتاب آورده شده است.

فریدون فضیلت در گزارش دیباچه‌ی دینکرد سوم درباره ترجمه نوشته است: «در این دفتر، تا آن‌جا‌که بشود، ترجمه‌ی واژه‌به‌واژه نزدیک به نحو پهلوی ارائه می‌شود، هر چند سر‌به‌سر چنین ترجمه‌ای ممکن نیست؛ اما رویِ هم‌رفته این گونه ترجمه به کار خواندن متن پهلوی می‌آید و زبان‌شناسان و پژوهندگان نامه‌های پهلوی را سودمند افتد».

دینْ‌کرد یا دینکرت کتاب سترگی است به زبان پارسی میانه «پهلوی»، که آن را به‌ درستی «دانشنامه‌ی مَزْدَیَسْنی» یا «درسنامه‌ی دین مزدایی (زرتشتی)» خوانده‌‌اند. این نسک، گسترده‌ترین کارنامه‌ای است که از زبان فارسی میانه (زبان پهلوی) به دست ما رسیده است. با مطالعه دینکرد می‌توان به سبک اندیشه و جهانبینی دانشمندان مزدایی هم در دوره‌های واپسین ساسانی و نیز سه سده آغازین اسلامی پی برد.

نویسنده دینکرد خود را هیربد پایبند به کردار دین می‌شناساند. در روایت پایانی دینکرد سوم، شخصی به نام آذرباد پسر امید خود را پیشوای بهدینان و مدون دینکرد کنونی معرفی می‌کند و مؤلف اصلی دینکرد را آذر فرنبغ پسر فرخ زاد می‌شمارد.