کار و حقوق کارگر

نویسنده: شریف قریشی
مترجم: ادیب لاری - محصل یزدی
ناشر: دارالکتب الاسلامیه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 296
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

هر جامعه ای برای تداوم حیات و بقا به کار و فعالیت مردم و مسؤولان احتیاج دارد . نیاز به کار از قرون باستان وجود داشته است و هرچه می گذرد، بر اهمیت آن افزوده می گردد . کار قسمت اعظم از زندگی انسان را در بر می گیرد .
به عقیده ی بسیاری از متفکران اجتماعی و اندیشمندان اسلامی انسان موجودی اجتماعی است . انسان ها قسمت اعظم نیازها و احتیاجات خود را از طریق کار گروهی و اجتماعی تامین می کنند . حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، اندیشمند و پیشوای برجسته شیعیان و امت اسلامی کار و تلاش را با درایتی واقع بینانه بیان نموده است .

کار از مفاهیم مهم علم جامعه شناسی است . کار سرمایه و ذخیره ی ملی است و می تواند به رشد تمدن کمک کند . اگر افراد جامعه ای به طور نسبی بتوانند کار و شغل مناسب به دست آورند و شغل آنان متناسب با استعدادها، توانایی ها و علائق آنها باشد، زمینه برای نوآوری، ابتکار، رشد و پیشرفت در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه به وجود می آید .
برعکس اگر زمینه های اشتغال و کار در جامعه محدود و تقاضا برای کار بسیار باشد، به تدریج بیکاری افزایش می یابد . گسترش بیکاری منجر به آسیب ها و پیامدهای ناگوار در جامعه می شود ...

بزرگان و پیشوایان دینی همواره در سخن و در عمل، به کار و اشتغال تاکید و از بیکاری به شدت برحذر داشته اند. در روایات آمده است «کسی که به کار و تلاش مشغول است، از کسی که کار را رها کرده و به عبادت خدا مشغول است اجر و پاداشی فزونتر دارد».

کارگر در دیدگاه اسلام بسیار محترم و ارزشمند است، به طوری که رسول گرامی اسلام (ص) و امیر المومنین (ع) و سایر امامان معصوم (ع) از کار و کارگر تجلیل کرده و خود نیز کار می کردند و خود را کارگر می دانستند، و در تاریخ منقول است که حضرت علی (ع) باغ های دیگران را آبیاری می کرد و از آن ها دستمزد می گرفت.

شروعیّتِ استخدام کارگر در برابر أجرت و یا کارگری کردن، از کتاب، سنّت و اجماع ثابت است. قرآن کریم و سنت صحیحه، گاهی با ارایۀ مثال از کتابهای سماویِ قبلی در خصوص کار کردن و به کار گماشتن در برابر مزد، و گاهی هم با صدور احکام مستقلی، در این زمینه تمرکز نموده است. در قرآن کریم حکایت شده است که حضرت موسی علیه السلام پیش از برگزیده شدن به پیغمبری مصر را ترک گفته و رهسپار مَدین گردید، و در آنجا به کمک دو خواهری شتافت که قصد آب دادن به حیوانات شان را داشتند و یکی از آن دو خواهر به پدرش گفت: «پدرجان! این شخص را استخدام کن! زیرا بهترین شخص برای استخدام، شخصی است که نیرومند و قابل اعتماد باشد.»