کاخ داریوش بزرگ در شوش

کاخ داریوش بزرگ در شوش

نویسنده: م. ل. پیله
مترجم: محمد خان ملک یزدی
ناشر: بانک ملی ایران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 100
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1338 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو ؛ مهر دارد ؛ لبه بالایی جلد سائیدگی دارد

مروری بر کتاب

تصاویر گلاسه

کاخ آپادانا را باید یکی از شکوهمند‌ترین بناهای تاریخی در ایران دانست. این اثر یکی از پر افتخارترین دیدنیهای شوش است. آپادانا شوش حاصل معماری شگرف ایرانی محسوب می‌شود که در زمان هخامنشیان به‌دستور داریوش بزرگ بنا شد. دیوارها و ستون‌های سنگی این کاخ با نقوش مختلف، جذابیت معماری ایرانی‌ها را در دوره‌های باستان به‌خوبی نشان می‌دهد.شوش از شهرهای باستانی ایران محسوب می‌شود که تمدنی هزاران ساله دارد. کاخ آپادانا در شوش به‌عنوان بنایی تاریخی نمادی از تمدن کهن ایرانی است. قدمت این اثر تاریخی به دوران هخامنشی می‌رسد. طبق اسناد باستانی شوش از مهم‌ترین شهرهای باستانی ایران و جهان بوده است.

تحقیقات و کشفیات هفتاد ساله هیئت های مختلف در طی سالهای از 1850 تا 1914 با مشاهدات و بررسی های عمیق خود مولف "م – پیله" فرانسوی جمع آوری و بصورت این کتاب گرانبها درآمده است. حتی میزان ذخائر موجود در خزانه های این کاخ تعداد اطاق ها و خصوصیات هریک و چگونگی ساختمان درها و لولاهای آنها، ستونها، سقف ها و زینت های آنها و ....تا خشت های کاخ که مهر داریوش در پشت آنها نمودار است و صدها اطلاعات جالب و بی مانند دیگر در این کتاب به چشم می خورد...

قدمت کاخ آپادانا به سال‌های ۵۱۵ تا ۵۲۱ قبل از میلاد برمی‌گردد. کاخ آپادانا شوش به‌دستور داریوش بزرگ، پادشاه هخامنشی، در قرن ۶ پیش از میلاد، روی بقایای تمدن عیلامی‌ها بنا شد. تمدن عیلامی‌ها در شوش جزو اولین تمدن‌های شناخته شده جهان است که این موضوع به اهمیت تاریخی شوش می‌افزاید. این کاخ در واقع کاخ زمستانی پادشاهان هخامنشی بوده که واحد‌های مختلفی از جمله تالار بار عام، حرم‌سرا، دروازه و کاخ پذیرایی و سه حیاط مرکزی داشته است.

نظرات مختلفی درباره کاخ آپادانا وجود دارد. برخی نیز دلیل ساختن آن را مذهبی بودن شهر شوش می‌دانند. این طور که مشخص است در تمدن باستان به همه بناهایی که از تالارهایی با چندین و چند ستون تشکیل شده‌اند، آپادانا می‌گفتند. آپادانا در حقیقت نوعی تالار ستون‌دار در ایران باستان است. داریوش هخامنشی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد به سلطنت رسید.

داریوش توانست مدعیان سلطنت را از پیش روی بردارد. او آرامش را دوباره به کشور باز گرداند. داریوش کشورهای زیادی را تصرف کرده بود برای همین تلاش کرد همه آن‌ها را با سیاستی خاص اداره کند. او برای این امپراتوری بزرگ نیازمند به انتخاب جایی به‌عنوان مرکز حکومت هخامنشی بود. سرزمین‌های متصرفی داریوش هخامنشی به حدود ۳۰ کشور یا ایالت می‌رسید؛ ولی او چند نقطه را مرکزیت بخشید که از آن جمله شهر پارسه یا تخت جمشید امروزی، همدان، بابل و شوش بودند. داریوش هخامنشی در هر یک از این مراکز کاخ‌هایی بنا کرد که در اصول کلی ساخت‌وساز یکسان هستند؛ ولی در جزییات تفاوت‌هایی دارند.

گستردگی امپراتوری هخامنشی (از سند تا نیل) باعث شد تا شوش که در مرکز امپراتوری بود به‌عنوان پایتخت انتخاب شود. بدون شک در این انتخاب شکوه و عظمت تاریخ دیرینه شوش اهمیت داشت؛ زیرا که داریوش هخامنشی خود را وارث فرمانروایان عیلام می‌دانست.