رضا سحبان شاعر و ترانه سرای نابینای معاصر ، حافظ قرآن، دبیر دبیرستانها پایتخت، موزیسین متولد نهم آذر۱۳۲۳ میباشد و بواسطه ماموریت کاری پدرش که ریاست دارائی زابل را عهده دار بود در آن شهرستان چشم به جهان گشود و شناسنامه وی از زابل رقم خورد وی از بدو تولد نابینا بود.

رضا یکسال با خانواده در شهرستان زابل اقامت داشت و پس از پایان ماموریت پدرش همراه خانواده به زادگاه پدرش در تهران خیابان عین الدوله (خیابان ایران)آمد و تا پایان عمر کوتاه ولی پر ثمر خویش در آن محل سکنی داشت وی از سن چهار سالگی نزد پدر بزرگش مرحوم عباسعلی سحبان (فاضل فقیه الملک)که از فقهای طراز اول تهران بودشروع به حفظ قرآن نمود تا سن چهارده سالگی در منزل نزد اساتید فن به علوم مقدماتی فقه و زبان عربی و زبان فرانسه همت گماشت و بعد از آن تحصیلات کلاسیک خود را آغاز نمود و از دبیرستان دارالفنون موفق به اخذ دیپلم ادبی گردید متعاقبا وارد دانشکده الهیات و معارف اسلامی شد که مدرک لیسانس خود را در رشته منقول از آن دانشکده دریافت نمود.

او به زبان فرانسه تسلط کامل داشته قرآن به زبان فرانسه را حفظ بود وی سالها در سمت دبیر ادبیات فارسی و عربی و معارف اسلامی مشغول به تدریس در دبیرستانها بود و همچنین مدتی مدیریت کتابخانه ها و چاپخانه های سازمان بهزیستی نابینایان را عهده دار بود .از فعالیتهای هنری ایشان میتوان به نوازندگی ویولن و ترانه سرائی ایشان نام برد وی از هنرجویان استاد محمود ذوالفنون ومرحوم استاد حبیب اله بدیعی بود و به ساز ویولن تسلط کامل داشت که آثاری از ایشان باقیست .

همچنین دو جلد کتاب شعر به نامهای چکیده احساس و شراره های دل و ابیاتی چاپ نشده از او به یادگار مانده است که خود نشان از تسلط بالای وی در شعر و ادبیات فارسی میباشد حاصل همکاری زنده یاد رضا سحبان با اساتیدی همچون اکبر محسنی،حسن اعتمادی،حسن یوسف زمانی و علیرضا خواجه نوری و دیگر آهنگ سازان هم دوره خود خلق آثاری به یاد ماندنی است که با خوانندگانی چون بانو مرضیه،بانو عهدیه بانو سیما بینا و آقایان منتشری،وفایی و دیگر خوانندگان اجرا گردید که در آرشیو موسیقی ملی موجود میباشد.رضا سحبان در روز سی ام مهر ماه ۱۳۵۶ شمسی در پی حادثه جانسوز تصادف در سن ۳۳ سالگی به ملکوت پیوست.روحش شاد و یادش گرامی. لازم به ذکر است کلیه دروس ابتدائی و متوسطه خود را نزد مادر فداکارش مرحومه کبری دبیران که خود در خانواده فرهیخته پا به عرصه حیات گذاشته بود فرا میگرفت و همواره پدر بزرگوارش مرحوم مصطفی سحبان مشوق و راهنمای ایشان در تمام مراحل تحصیل بودند ...

ابجد عشق است یاران این اثر که از الف تا یای آن بارد شرر
حرف حرفش اخگری سوزان بود نغمه‌اش گه وصل و گه هجران بود
ابجدی یابید در این برگ‌ها نقششان از زندگی‌ها مرگ‌ها
گونه گونه سوزها و سازها ناله‌ها فریادها آوازها
عشق سحبان عشق ربانی بود ملهم از اسرار قرآنی بود
او سراپا دیده روشن‌دلی است در جوانی اوستاد کاملی است
دیده حق دیده‌ای چشم آفرین آفرین بر دیده او آفرین
لطف یزدان باد سحبان را مدد دولتش را صبح بین تا چون دمد
از دبیران هدیه‌ای بس نا قابل است در حقیقت‌تر زبانی دل است