پیوند با آزادی

پیوند با آزادی

نویسنده: ویلی برانت , اولاف پالمه , برونو کرایسکی
مترجم: عبدالرضا هوشنگ مهدوی
ناشر: نوری
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 288
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

تاریخچه و آینده سوسیال - دموکراسی

يکي از ايدئولوژي‌هاي مؤثر سياسي اروپاي معاصر، «سوسيال دموکراسي» بوده است. احزاب سوسيال دموکرات در نتيجه سال‌ها تلاش نيروي کار، اتحاديه‌هاي تجاري و سوسياليست‌ها شکل گرفتند تا براي نمايندگي منافع يک‌ديگر متحد شوند. البته آن‌ها سال‌ها براي ريشه گرفتن در نظام سياسي کشورهاي اروپايي مبارزه کردند. اما به تدريج اين نيروي جديد رشد يافت، و در مراحل بعد در ترکيب دولت‌هاي اروپايي و سطح اتحاديه اروپا به ايفاي نقش پرداخت.

سوسيال دموکراسي ريشه در تحولات فکري قرن نوزدهم اروپا و تلاش براي اصلاح سوسياليسم دارد. در سال 1864، «انجمن بين‌المللي کارگران» يا به تعبير مشهور «بين‌الملل اول» شکل گرفت تا سوسياليست‌هايي با مواضع متعدد را گرد هم آورد. يکي از مسائل مهم اين نشست، نقش اصلاح‌طلبي بود.در کنگره 1872 لاهه، «کارل مارکس» موضع خود را در مورد انقلاب بدين صورت تعديل کرد: کشورهايي با نهادهاي دموکراتيک وجود دارند که تدابير اصلاح‌طلبانه در آن امکان تحقق دارند، چرا که کارگران با ابزارهاي مسالمت‌آميز در اين کشورها مي‌توانند به حقوقشان دست يابند، اما در همه کشورها چنين چيزي ديده نمي‌شود.

مارکس حمايت خود را از «کميته پاريس» به دليل دموکراسي نمايندگي مبتني بر رأي همگاني مورد تأکيد قرار داد.از سويي ديگر، نفوذ غير مارکسي عمده‌اي هم بر سوسيال دموکراسي از درون «جامعه فابيان» بريتانيا در سال 1884 توسط «فرانک پادمور» اعمال شد. وي به عنوان عضو بنيان‌گذار جنبش «فابيانيسم» بر نياز به تحول تکميلي و رهيافت اصلاح‌طلبانه براي دست‌يابي به سوسياليسم تأکيد کرد.سوسيال دموکرات‌ها به تدريج از مارکسيسم فاصله گرفتند. اما بعد از جنگ جهاني دوم، همه ارتباطات ايدئولوژيک خود را با مارکسيسم قطع کردند.

در سال 1951 يک سازمان جديد بين‌المللي براي نمايندگي احزاب سوسياليست، سوسيال دموکرات و کارگر با نام «سوسياليست بين‌الملل» ايجاد شد. در اعلاميه تأسيسي، موسوم به اعلاميه فرانکفورت، هدف سوسياليست‌ها دست‌يابي به آزادي و عدالت از طريق حذف بهره‌برداري معرفي شد. سوسياليست بين‌الملل، سرمايه‌داري را محکوم کرد و آن را عامل جدايي انسان‌ها خواند. در اين اعلاميه، کمونيسم شوروي با تعابيري چون ناسازگار با روح انتقادي مارکسيسم، عامل تشديد شکاف‌هاي طبقاتي و متمايل به ديکتاتوري معرفي گرديد. اعلاميه فرانکفورت، کمونيسم بين‌الملل را ابزار امپرياليسم جديد، تخريب‌گر آزادي، مبتني بر بوروکراسي نظامي و سياست تروريستي توصيف کرد...

کتاب از دو بخش تشکیل شده است:
بخش اول، تاریخچه نیم قرن سوسیال دموکراسی، کتابی است که ژرژ لوفران، نویسنده و پژوهشگر فرانسوی تحت عنوان”سوسیالیسم اصلاحگرا” نوشته و در سال ۱۹۷۸ در مجموعه “چه میدانم” از طرف انتشارات دانشگاهی فرانسه منتشر شده است.
بخش دوم، سوسیال دموکراسی و آینده، مجموعه نامه هایی است که در فاصله سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۵ بین سه شخصیت برجسته سوسیال دموکراسی اروپا مبادله شده است: ویلی برانت، صدر اعظم اسبق آلمان ، برونو کرایسکی، صدر اعظم سابق اطریش و اولاف پالمه ، نخست وزیر سوید. این مکاتبات را گفتگویی که این سه سیاستمدار در دسامبر ۱۹۷۳ در گردهمآیی اشلاگنباد و در مه ۱۹۷۵ در وین داشته اند، تکمیل می کند و بیشتر به برنامه های اصلاحی سوسیال دموکرات ها در آینده می پردازد تا به ترازنامه فعالیت های سیاسی و اجتماعی آنها در گذشته.”

ویلی برانت ؛ زاده ۱۸ دسامبر ۱۹۱۳ - درگذشته ۸ اکتبر ۱۹۹۲ ، سیاست‌مدار آلمانی، از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ صدر اعظم این کشور بود. او که عقایدی سوسیال دموکراتی داشت در۱۹۷۱ به خاطر پیشرفت روابط آلمان غربی با آلمان شرقی، لهستان و اتحاد شوروی جایزه صلح نوبل را دریافت کرد...