پیام زرتشت

نویسنده: علی اکبر جعفری
ناشر: فروهر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 190
اندازه کتاب: رقعی- سال انتشار: 1361 - دوره چاپ: 3

کمیاب  - کیفیت : 

مروری بر کتاب

چنانکه از سروده های آن پاکمرد بر می آید

خردبرپایه ی دیدن وپژوهیدن استوار است نه برپندارباقی وپیش داوری وشنیدن.کسی که برقلب خودغلبه نکرد،برهیچ چیز غالب نخواهدشد.نیکی وسودخودرا در ....

"پیام زرتشت"، شامل سخنرانی‌های نگارنده است در انجمن فرهنگ ایران باستان از تاریخ 15 دی ماه 1344 تا 28 اردیبهشت 1345 که در آن کوشید، دیدگاه زرتشت را درباره‌ی آفرینش و آفریدگار، نیکی و بدی، بایسته‌ها و نابایسته‌ها، زندگانی مینوی و مادی، اجتماع، پیشرفت، کمال، جاودانگی و آیین زندگی، مطرح سازد.

هنگامی كه از پیروان ادیان الهی درباره سخنانِ پیامبرشان پرسش می شود هر یك نسک (كتاب) ویژه ای را معرفی می كنند كه دربرگیرنده وحی و الهام خداوندی به آن پیامبر است. به همین روی مسلمانان، قرآن مجید را كتاب آسمانی پیامبر خود معرفی می كنند و یهودیان و مسیحیان به ترتیب تورات و انجیل را نام می برند. 

پیش تر از آن، آیین یكتاپرستی در ایران باستان شكل گرفته و زرتشت، نخستین پیامبری بوده است كه در گویش گروهی ازمردم آن زمان ایران، سخن واندیشه اش را به گویش اوستایی بیان كرده است. به این ترتیب هر جا سخن از كتاب دینی زرتشتیان باشد، در پاسخ از اوستا به نام كتاب دینی زرتشتیان یاد می شود. 

این پاسخ از یك سو درست به نظر می رسد زیرا تمام نوشته های آن زمان به زبان اوستایی است ولی هنگامی كه بخش های گوناگون گنجینه اوستایی بررسی شود با نگرش به موضوع بخش های اوستا و چگونگی نگارش هر یک از متن ها در این گنجینه اوستایی نتیجه این خواهد بود كه همه بخش های اوستا گفته وبینش اشوزرتشت نیست بلکه تنها سروده هایی از اوستا كه در بخشی از یسنا جای داده شده از آن پیامبر ایرانی زرتشت است که این بخش گات ها نام دارد. 

باید باور داشته باشیم كه تاریخِ تمدن، در سرزمین ایران بسیار فراتر از برخی كشورهای دیگر است و بپذیریم كه ایرانیان، پیش از دوره یكتاپرستی در این سرزمین، در باورهای استوره یی خود بسیاری از آداب و رسوم، پندار و گفته ها داشته اند و درباره آخرین نتیجه هایی كه در پی هر رویداد طبیعی می گرفتند قوانین و آیینی تازه را در اجتماع خود رواج می دادند. از آنجا كه یکی از زبان های گفت و گوی مردم در روزگاران باستانی ایران، زبان اوستایی بوده است بنابراین تمام این نوشتار ها، سرودها، نیایش ها و قوانین اکنون به اوستا معروف گشته اند.