- موجودی: موجود
- مدل: 201955 - 107/1
- وزن: 10.00kg
پژوهشگران معاصر ایران
نویسنده: هوشنگ اتحاد
ناشر: فرهنگ معاصر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 8740
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1384 ~ 1378 - دوره چاپ: 1
کیفیت : نو ؛ لبه روکش بعضی از کتاب ها سائیدگی مختصری دارد
مروری بر کتاب
مجموعۀ ارزشمند "پژوهشگران معاصر ایران" ، علاقمندان را با تعدادی از برجسته‌ترین مشاهیر معاصر ایران، در حوزه‌های علم، ادب، فرهنگ و هنر آشنا می‌کند. هوشنگ اتحاد، پژوهشگری که به پایان هفتمین دهه عمر خود رسیده است نزدیک به سه دهه است که با بهره گیری از منابع معتبر و با مراجعه مستقیم به آثار پژوهشگران معاصر ایران و گفت وگو با نزدیکان ایشان کمر به معرفی محققان صدساله اخیر بسته و انتشارات «فرهنگ معاصر» به نشر پژوهش او همت نهاده است.
صادق هدایت پرآوازه ترین و معما برانگیزترین نویسنده ایرانی قرن حاضر به سال 1218 شمسی زاده شد و زندگی پر محنتی را گذراند که به سال 1330 با خودکشی در پاریس به سر رسید. شخصیت و آثار هدایت اثری ژرف بر چند نسل روشنفکران ایران و همچنین تکوین و رشد داستان نویسی مدرن از خود به جای گذاشت. تاثیر بوف کور معروفترین داستان او، به مراتب گسترده تر از حد محافل ادبی ایران بود و توجه منتقدان غربی را نیز بر انگیخت.
کتاب حاضر نخستین بررسی جامعه از زندگی و آثار هدایت در چشم اندازهای پیشرفت های ادبی و سیاسی ایران در نیمه اول قرن بیستم است. در این کتاب کوشش شده است تا گره از راز و رمز نویسنده ای که پس از مرگش به عنوان بحث انگیز ترین و موفق ترین نویسنده معاصر ایران مطرح بوده است، گشود شود....
...عباس اقبال آشتیانی در سال ۱۲۷۵ خورشیدی در آشتیان زاده شد. پس از آموختن دروس ابتدایی در سال ۱۳۲۸ قمری به تهران آمد و ابتدا در مدرسه شرکت گلستان و سپس در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد. پس از فراغت از تحصیل در دارالفنون به معلمی در همان مدرسه انتخاب شد و معاونت کتابخانه عمومی معارف را نیز به عهده گرفت. پس از تأسیس دارالمعلمین عالی با توجه به درخشندگی خاصی که در دارالفنون از خود نشان داده بود، برای تدریس دعوت شد و سال‌ها تدریس ادبیات، تاریخ و جغرافیا در دارالمعلمین عالی و همچنین در مدارس نظام و علوم سیاسی بر عهده او بود. اقبال سمت معلمی در مدرسه نظام را هم به‌عهده داشت و در سال ۱۳۰۴ با سمت منشی هیئت نظامی ایران به پاریس رفت، و در آنجا به مطالعه و تحقیق در کتابخانه‌ها و تکمیل دانش خود ادامه داد، و دوره لیسانس ادبیات را نیز در دانشگاه سوربن گذراند. اقبال در پاریس با محمد قزوینی مراوده یافت و از همکاری و راهنمایی او در تحقیق و تصحیح متون بهره جست...
...محمدحسین بشرویه‌ای معروف به بدیع‌الزمان فروزانفر فرزند آقا شیخ علی بشرویه‌ای در سال ۱۲۷۶ ه. خ. در یک خانواده در یک خانواده کرد در بشرویه از شهرهای خراسان زاده شد.. پدر وی آقا شیخ علی بشرویه‌ای از بزرگان منطقه بشرویه و از شعرای دوره مشروطه بود.مقدمات علوم را در زادگاه خود آموخت و آنگاه راهی مشهد شد و از محضر استادان ادب حوزه خراسان همچون ادیب نیشابوری و ادیب پیشاوری بهره برد. حدود سال ۱۳۰۰ به تهران رفت و تحصیلات خود را در مدرسه سپهسالار ادامه داد و چندی حجره‌ای در مسجد سپهسالار داشت.
در جوانی در همان مدرسه به تدریس پرداخت و چندی بعد در سال ۱۳۰۵ به سمت معلمی دارالفنون و دارالمعلمین عالی منصوب شد. در سال ۱۳۱۳ به معاونت دانشکده معقول و منقول (الهیات) منصوب شد.
در سال ۱۳۱۴ هیئت ممیزه دانشگاه تهران مرکب از نصرالله تقوی، علی‌اکبر دهخدا و ولی‌الله نصر تألیف ارزنده او به نام «تحقیق در زندگانی مولانا جلال‌الدین بلخی» را ارزیابی و به او گواهینامه دکتری اعطا کرد. به استناد این گواهینامه در همان سال به سمت استادی دانشسرای عالی و دانشکده‌های ادبیات و معقول و منقول منصوب شد. در سال ۱۳۲۳ بر اساس رأی شورای استادان به ریاست دانشکده معقول و منقول برگزیده شد و تا سال ۱۳۴۶ در این سمت باقی بود. از ابتدای تأسیس دوره دکتری ادبیات فارسی در دانشگاه تهران، تدریس در دوره دکتری را به عهده گرفت و برنامه این دوره را پایه‌گذاری کرد....
فهرست
کتاب اول:محمد قزوینى، محمدعلى فروغى، سیدحسن تقى زاده، عبدالعظیم قریب، على اکبر دهخدا، احمد بهمنیار
کتاب دوم:ابراهیم پورداود، محمدتقى بهار، ذبیح بهروز، على اصغر حکمت
کتاب سوم: قاسم غنى، صادق رضازاده شفق، غلامرضا رشیدیاسمى
کتاب چهارم: احمد کسروى، سعید نفیسى
کتاب پنجم:عباس اقبال آشتیانى، بدیع الزمان فروزانفر
کتاب ششم:صادق هدایت
کتاب هفتم:على دشتى، نصراللّه فلسفى
کتاب هشتم:حبیب یغمایى، جلال الدین همایى
کتاب نهم : مجتبی مينوی
کتاب دهم : غلامحسین مصاحب، محمّد تقی دانش پژوه، ذبیح الله صفا، عبّاس زریاب خویی، محمّد معین
کتاب یازدهم : پرويز ناتل خانلری
کتاب دوازدهم : عبدالحسین زرّین‌کوب و محمّدجعفر محجوب
کتاب سیزدهم : غلامحسین یوسفی، مهرداد بهار و احمد تفضّلی
