پرواز ایکار

نویسنده: رمون کنو
مترجم: کاوه سید حسینی
ناشر: نیلوفر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 300
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

« چرا نباید از خواننده انتظار داشته باشیم که کوششی به خرج دهد ؟ همیشه همه چیز را برای خواننده شرح می دهند .
سرانجام خواننده از اینکه می بینید چنین رفتاری تحقیرآمیزی با او دارند خشمگین می شود .»

رمون کنو همیشه به این گفته خود عمل کرده است . او پیوسته خواننده اش را جدی می گیرد و آثار او برای خواننده مسائلی را مطرح می کند که باید حل شود . مسئله این است که کنو یک نویسنده عادی شبیه همه نویسنده های دیگر نیست .

در رمان رمون کنو، ایکار نام شخصیت یک نویسنده است که از میان صفحات کتاب فرار می‌کند. نویسنده برای پیدا کردنش تلاش می‌کند و کارآگاه خصوصی استخدام می‌کند. ایکار، که چندصفحه‌ای بیشتر عمر نکرده است، به ماجراجویی می‌پردازد و از برگشتن به نزد اوبر، نویسنده‌اش سر می‌زند… و دست آخر، ایکار با یک بادبادک به پرواز درمی‌آید و بالا و بالاتر می‌رود و بعد به زمین فرو می‌افتد و رمان با این جمله به پایان می‌رسد که: «اوبر: (دست نوشته‌اش را دربارۀ ایکار می‌بندد) همه چیز آن‌طور که پیش‌بینی کرده بودم، اتفاق افتاد؛ رمانم تمام شد.»

کنو احتمالاً در این رمان خواسته است، با فرار ایکار از صفحات اوبر، و به‌نوعی درگیری نویسنده با شخصیت، که اگر نباشد، چه می‌تواند کرد؟ آیا رمان بدون شخصیت می‌شود یا نه؟ حالا چه باید کرد؟ چنان که همکاران دیگر اوبر هم به نوعی در رمان گرفتار چنین مشکلی می‌شوند و گاه شخصیت اوبر یعنی ایکار با شخصیت‌های همکاران دیگرش برخورد هم می‌کنند و دربارۀ زندگی «شخصیتی» خودشان با هم حرف می‌زنند، خواسته است، به مسائلی که آن روزها در فضای ادبیات مطرح بوده است، تعریضی داشته باشد.

بحث‌هایی که جریان رمان نو، دربارۀ گذر از اصول سنتی و کهنۀ رمان‌نویسی مانند شخصیت‌پردازی و غیره داشت و به طور کلی رمان مدرن درگیر آن بود که آیا شخصیت و شخصیت‌پردازی به شیوه‌ای که در گذشته و مثلاً در قرن نوزدهم وجود داشت، می‌تواند همچنان در قرن بیستم و پس از این‌همه تحولات ادامه داشته باشد.