پاجوش

پاجوش

نویسنده: منصور یاقوتی
ناشر: آینده
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 90
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو ؛ جلد و صفحات کتاب رد زردی دارد

مروری بر کتاب

عبدل، مثل پاجوشی له شده بر درختی کهن که طعمه سیلابی توفنده شده باشد، بی اراده از این کوچه به کوچه دیگر می رفت. سرما را حس نمی کرد. تازیانه برف، صورتش را زخم نمی انداخت. قلبی نداشت که زخم سرما را حس کند. تکه ای سنگ، میان سینه اش، زیر بیداد کولاک قرار گرفته بود. گیج و منگ و بی حال بود. در ذهنش تنها آرزوی کوری، با پرتوی بی رمق می سوخت و او را به سوی کرسی، به سوی خانه پدری می کشاند که پاهایش را زیر کرسی، دراز کند و به خوابی سنگین و طولانی فرو برود....

این داستان، از آن دسته از داستانهایست که خط به خطِ آن از واقعیت های اجتماعِ کثیف ما و فقرِ مالی و فقرِ در شعور و فرهنگِ این جامعه سخن گفته است و آفرین و درود بر منصور یاقوتی که اینچنین عالی، مشکلات و خطرات و کثیفی های زندگی را در قالبِ یک داستان بیان کرده است ‎داستان در موردِ پسر بچه ای به نامِ عبدل است که در خانواده ای فقیر و در کرمانشاه زندگی میکند و تا کلاسِ پنجم بیشتر درس نخوانده و تا جایی که میتوانسته از پدر و مادرش کتک خورده است و تنها امیدش خواهر کوچکی است که دارد....

عبدل تصمیم میگیرد تا کاری پیداکرده و خرج خودش را درآورده و کمک خرجِ خانواده اش باشد ‎یکبار در یک کبابی و بار دیگر در یک جگر فروشی مشغول به کار میشود، امّا هر دو بار صاحب کارهایِ او با نهایتِ حیوان صفت بودن، قصد تجاوز به این کودکِ سخت کوش را داشته و سبب شدند تا دیدِ او نسبت به زندگی و مردمانی که در کنارِ او زندگی می کنند، تغییر کند...

یاقوتی داستان نویس، شاعر و منتقد ادبی متولد پنجم اسفند 1327 در روستای کیونان کرمانشاه است. او آموزگار روستا و از دنباله روهای صمد بهرنگی است. وی در زمینه داستان کوتاه و داستان بلند فارسی متون درخشانی خلق کرده است و یکی از چهره‌های شاخص و مطرح در میان نویسندگان نسل دهه 40 و 50 ایران می‌باشد. تحصیلات ابتدائی در مدرسه داریوش در کرمانشاه و دوران دبیرستان در مدرسه کزازی گذشت. وی پس از دریافت دیپلم ادبی به سپاهی دانش وارد شد.

در مهر 1350 به استخدام رسمی وزارت آموزش و پرورش در آمد. پنج سال آموزگار روستا بود. بقیه دورران خدمت را در کرمانشاه در مدرسه حسین علی گویا سپری کرد. نگاه خلقی در داستان های او همچنان در لایه‌های افکارش خود نمایی می‌کند.