وند واژه های زبان گیلکی ؛ گویش رشتی

وند واژه های زبان گیلکی ؛ گویش رشتی

نویسنده: علی اکبر مرادیان گروسی (بوسار)
ناشر: گیله مرد
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 220
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 1

کیفیت : نو ؛ مزین به نوشته و امضای نویسنده

مروری بر کتاب

بررسی زبان و دستور گیلکی

زبان گیلکی ؛ از گروه زبان‌های ایرانی شاخهٔ شمال غربی است که زبان مادری مردم گیلک و اکثریت مردم استان گیلان و جوامع کوچک‌تری در استان‌های مجاور، ازجمله استان‌های مازندران، قزوین و البرز و قم و نیز تهران است.گیلکی از شرق با گویشوران مازندرانی و از غرب با گویشوران تالشی و از جنوب با گویشوران تاتی همجوار است و در درون محدودهٔ خود گونه‌هایی دارد.

زبان گیلکی از گروه زبان‌های شمال غربی ایرانی و در مجموع زبان‌های حاشیهٔ دریای کاسپین یعنی زبان‌های کاسپین است. علاوه‌بر گیلکی این خانواده شامل زبان‌های تالشی، مازندرانی و تاتی است. به‌باور زبان‌شناسانْ گیلکی زبان خواهر مازندرانی می‌باشد و نزدیک‌ترین زبان از نظر دستوری به این زبان است. از دیدگاه تاریخی این زبان‌ها به زبان پارتی (اشکانی) وابستگی دارند. گیلکی با دیگر زبان‌های ایرانی شمال غربی نزدیکی دارد....

علی اکبر مرادیان گروسی در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در محله ی بوسار رشت از پدری کرد و مادری همدانی پا به عرصه ی وجود نهاد. پدرش همزمان با نهضت جنگل به همراه عمو و پسر عمویش به یاری میرزا کوچک خان جنگلی شتافته بود ، پس از آن در گیلان مقیم شد.

علی اکبر به مدرسه می رفت و در کنار تحصیل با انجام کارهای گوناگون هم چون کار کشاورزی و باغداری به کمک و یاری خانواده اش می شتافت. او پس از سپری نمودن دوره تحصیل از طریق برادر بزرگترش در کلاس کمک آموزگاری ثبت نام نمود و دو سال به آموزش در این حیطه پرداخت تا با تحصیل در شهر تنکابن (شهسوار) و پس از آن با استخدام در وزارت فرهنگ اولین سالهای معلمی اش را در نوشهر مازندران آغاز کند.

دبستان های شهرهای رویان ، گلنده رود ، شیرود و تنکابن در مازندران ، پیر شرفشاه در تالش و مدارس هنده خاله ، بازارجمعه و گسکره فومن در کنار زنده یاد کیومرث صابری او را خوب به خاطر دارند.از سال ۱۳۴۰ علی اکبر به رشت منتقل شد و مدیریت دبستان های حسن حجتی ، شالکو ، راهنمایی پاسارگاد ، آذرخش را بر عهده گرفت و به تدریس در دبیرستان های لیلا و ۱۷ دی پرداخت تا این که در سال ۱۳۵۶ از معلمی بازنشسته شد. 

وی یکی از بنیانگذاران انجمن مفاخر استان گیلان ، انجمن مهرورزان گیل و محفل ادبی یاران دوشنبه رشت و صاحب امتیاز و مدیر مسوول انتشارات و هفته نامه «گیله مرد» است. هم چنین از مردایان گروسی کتاب های متعددی به طبع رسیده است.