واژه نامه ای که اکنون پیش چشم دارید گامی در راه سامان دادن آشفتگی زبان پزشکی پارسی است. پیش از آنکه از خود واژه بسازیم باید نوشته های کهن پارسی را خوانده و با باریک بینی آنها را واژه به واژه شکافته و برابر اروپایی آنها را بیابیم. پس از اینکه این سنگهای بنیادین یافته شد با کمک آنها و پرهیبهایی (models) که در این نوشته ها آمده است بی گمان می توانیم فرهنگ پزشکی پارسی داشته باشیم. نویسنده در این واژه نامه کوشیده است که آنچه در ذخیره خوارزمشاهی به کار پزشکی امروزی می آید بیرون آورده و با انگلیسی برابر کند. در پاره ای جاها نیز برداشت خود را برای راست داشتن پیام آن آورده است....

پارسی نگارشی است بسیار ارزنده از دوست و همکار ارجمندم آقای دکتر جامی شکیبی‌ گیلانی.بررسی چنین نگارشی کار آسانی نیست و داوری شایسته دربارهء آن کاری‌ است دشوارتر.اگر کسی به همهء نوشته‌های پارسی کهن آشنایی داشته باشد و همهء واژه‌های نوساختهء فرهنگستان ایران را نیز بداند و از سوی دیگر در رشتهء پزشکی در یک‌ زبان زندهء امروری مانند انگلیسی نیز کاردان باشد شاید بتواند بررسی و داوری شایانی‌ دربارهء واژه‌های پزشکی پارسی…بانجام رساند و این کار یک تن و یک مغز نیست.

ازاین‌ رو آنچه در این بررسی و گزارش گفته می‌شود بناچار دستخوش کمبودها و لغزشهایی‌ خواهد بود بویژه این‌که این برآورده در گزارش کوتاهی انجام می‌گیرد و زمان بسنده برای‌ موشکافی گسترده در دست نیست. واژه‌های پزشکی پارسی…از دید نگارنده دارای ارزشهای بنیادی بسیار گران است. نخست این‌که خواننده را به واژه‌ها و گفتارهای کوتاهی آشنا می‌کند که در زبان‌ پزشکی امروزی به آنها نیاز فراوان داریم و چه بسا نمی‌دانیم چنین واژه‌هایی و گفتارهایی در زبان پزشکی پارسی بوده و هست.نمونه‌های بسیار و گوناگونی که در ذخیرهء خوارزمشاهی یافت می‌شود و دوست دانشمندم توانسته است با موشکافی یک‌یک‌ آنها را در 623 شماره پدیدار کرده و در برابر هم‌ارز انگلیسی آنها بگذارد نموداری است‌ از گستردگی و دامنه‌داری زبان شیرین پارسی و نشان می‌دهد که در رشته‌های دانشی و زمینه‌های بسیار ویژه مانند پزشکی نیز زبان مادری ما زبانی بوده است توانگر و دارا.

باید دانست که این دارایی و توانگری و گستردگی و پهناوری از دست نرفته است و هنگامی که پژوهشگری دست بکار زند و با روشی درست نوشته‌های کهن پارسی را پیکر گشاید می‌بینیم واژه‌های نویافته و سخنان نوپرداخته که پیشینهء چندین سد ساله‌ دارند با همهء کهنگی و دیرینگی که دارا هستند و از سوی دیگر با همهء نمایش نوینی که‌ بخود گرفته‌اند به گوش خوش‌آهنگ و به دل گیرا هستند و با زبان امروز ما بیگانگی‌ ندارند...