واژه نامه بسامدی رساله جودیه ابن سینا

واژه نامه بسامدی رساله جودیه ابن سینا

نویسنده: محمود حسن پور
ناشر: بنیاد شاهنشاهی فرهنگستانهای ایران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 85
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1353 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو 

مروری بر کتاب 

این رساله منسوب به شیخ ابوعلی سینا است که ظاهرا آنرا جهت سلطان محمود غزنوی تالیف کرده است. این رساله شامل یک دوره دستورهای طبی برای سلاطین است که به سال 1071 هـ.ق تحریر یافته است. 
علل امراض 
- باب اول در علاج چشم 
- باب دوم در علاج درد دندان 
- باب سوم در بیان درد معده و در بیان قی آمدن 
- باب چهارم در دفع کرم و کدو دانه، و دانه کودکان (منظور همان کرم کدو در کودکان است)، دفع قولنج، دفع خون شکم، دفع درد ناف، و زهار، دفع کلف 
- باب در دفع تب و خارش اندام، در گشادن آواز، در دفع مار گزیده و کیک گزیده، در دفع موش و موریخته، دفع بیرون آمدن مقعد، دفع بواسیر، دفع آماس، درد دفع خایه 
- باب در بیان قوت باه
و....

یکی از هدف های سره گویی و سره نویسی این است که از زیان هایی که واژگان بیگانه به ساختار آوایی و گوش نواز زبان پارسی، و همچنین رسایی، پختگی واستواری آن وارد می کنند، جلوگیری کنیم. اینکه زبان پارسی نمی باید وا مواژه ها را در خود راه دهد، دیدگاهی دانشوارانه و بر پایه برهان های زبانشناختی است. 

زبان پارسی بسیار پیشرفته است. زبانی بوده است بسیار پویا. از دید زبان شناسی تاریخی، پیشرفته ترین زبان کنونی است. این از آنجاست که زبان آیینه فرهنگ است. فرهنگی که پویاست، زبانی هم سنگ و هم ساز با خویش را پدید می آورد. فرهنگ ایرانی چون فرهنگی پویا و پیشتاز بوده است، زبان پارسی هماهنگ با آن بسیار دگرگون شده و پیشرفت کرده است. زبان پارسی امروز ساختاری دارد که با بسیاری از دیگر زبان های جهان هم روزگار نیست.

به سخن دیگر، آن زبانها از دید کاربردهای سرشتین و بنیادین، در روزگاران و در ساختارهایی مانده اند که دیری است زبان پارسی از آنها گذشته است. دیگر زبان های جهان با پارسی دری یا همان پارسی نو، هم روزگار نیستند. برای نمونه با پارسی میانه سنجیدنی اند، حتی با پارسی باستان. اگر زبان پارسی که بسیار پیشرفته است، از این زبان ها که در سنجش با آن هنوز کهن مانده اند واژه بستاند، برخود زیان زده است. این واژه ها با ساختارها ، هنجارها و رفتارهای زبان پارسی سازگار نیستند.