- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 157740 - 54/5
- وزن: 0.40kg
واسا ژلزنوا و یاکوف باگامولوف
نویسنده: ماکسیم گورکی
مترجم: ضیاءالله فروشانی
ناشر: خوارزمی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 247
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1358 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : نو
مروری بر کتاب
دو نمایشنامه
این نمایشنامه بعد از مرگ گورکی منتشر شده است . وی در این نمایشنامه به موضوع خوشبختی و آرمان انسان چیست پرداخته است . پاسخ باگامولف به این پرسش چنین است : برای احساس خوشبختی باید شادی کار کردن و زحمت کشیدن را حس کرد...
در جوانی کلمات هیلل را خواندم و حکمت هیلل به عنوان ابزاری قوی در مسیری که پیمودم به من کمک کرد، مسیری که نه هموار بود ونه آسان. معتقدم حکمت یهود، انسانی تر و جهان شمول تر از سایر حکمتهاست؛ و این نه فقط به خاطر کهولت آن بلکه به خاطر بهای بالایی ست که برای انسان قایل است. او علناً با حکومت تزار مخالفت میکرد و بارها دستگیر شد. او با بسیاری از انقلابیون رفاقت داشت و بعد از ملاقاتش با ولادیمیر لنین در ۱۹۰۲ از دوستان وی بهشمار میرفت. در ۱۹۰۲ گورکی به عنوان عضو افتخاری فرهنگستان ادبیات انتخاب شد ولی نیکلاس تزار دوم این حکم را لغو نمود.
در اعتراض به این عمل آنتون چخوف و ولادیمیر کورلنکو فرهنگستان را ترک نمودند. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۵ نوشتههای گورکی بسیار خوشبینانه تر شدند. ارتباطش با جنبش مقاومت افزایش یافت و به همین دلیل در ۱۹۰۱ دوباره برای مدت کوتاهی به زندان افتاد. در ۱۹۰۴ به دنبال اختلاف نظر با ولادیمیر نمیروویج دانچنکو ارتباطش با تئاتر هنری مسکو را قطع نمود و به نیژنی نووگورود بازگشت تا تئاتری از برای خود تأسیس کند. کنستانتین سرگئی استانیسلاوسکی و ساوا موازف از او حمایت مالی کردند. استانیسلاوسکی باور داشت تئاتر گورکی فرصتی فراهم می آورد برای توسعه شبکهٔ تئاترهای شهرستانی که او امید داشت منجر به دگرگونی هنر نمایش در روسیه شود، رؤیایی که او از ۱۸۹۰ در سر میپروراند.
او تعدای از شاگردان مدرسه تئاتر هنری و به همراه آنان یوزف تیخومیروف که ادارهٔ مدرسه را بر عهده داشت برای کمک به گورکی فرستاد. اما در پاییز پس از آنکه سانسور اجرای هر گونه نمایشی در تئاتر را ممنوع کرد، گورکی پروژه را ناتمام رها کرد. به عنوان نویسنده و نمایشنامهنویسی که از درآمد مالی خوبی برخوردار بود گورکی از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه حمایت مالی میکرد، و همچنان از مطالبات آزادی خواهانه از حکومت برای احقاق اصلاحات اجتماعی و حقوق بشری نیز حمایت مینمود.