من و تو با همیم اما دلامون خیلی دوره
همیشه بین ما دیوار صد رنگ غروره
نداریم هیچ کدوم حرفی که بازم تازه باشه
چراغ خنده هامون خیلی وقته سوت وکوره
من و تو من و تو من و تو
هم صدای بی صداییم
با هم و از هم جداییم
خسته از این قصه هاییم
هم صدای بی صداییم
نشستیم خیلی شبها قصه گفتیم از قدیما
یه عمره وعده ها افتاده از امشب به فردا
تمام وعده ها رو دادیم و حرفارو گفتیم
دیگه هیچی نمی مونه برای گفتن ما...

***
تو از کدوم قصه ای , که خواستنت , عادته
نبودنت فاجعه , بودنت , امنیته

تو از کدوم سرزمین , تو از کدوم هوایی
که از قبیله ی من , یه آسمون , جدایی
اهل هر جا که باشی , قاصد شکفتنی
توی بهت و دغدغه , ناجی قلب منی
پاکیه آبی یا ابر ؟! , نه خدایا , شبنمی
قد آغوش منی , نه زیادی , نه کمی
منو با خودت ببر , ای تو تکیه گاه من
خوبه مثل تن تو , با تو همسفر شدن
منو با خودت ببر , من حریص رفتنم
عاشق فتح افق , دشمن برگشتنم
منو با خودت ببر , منو با خودت ببر
غریبه آشنا , دوست دارم , بیا
منو همرات ببر , به شهر قصه ها
بگیر دست منو , تو دستات
چه خوبه سقفمون , یکی باشه با هم
بمونم منتظر , تا برگردی , خونم
تو زندونم با تو , من آزادم
منو تو با همیم , اما , دلامون خیلی دوره
همیشه , بین ما , دیوار صد رنگه غروره
نداریم هیچ کدوم , حرفی که بازم تازه باشه
چراغ خنده هامون , خیلی وقته سوت و کوره
من و تو , من و تو , من و تو
هم صدای , بی صداییم
با هم و از هم جداییم
خسته از این قصه هاییم
هم صدای , بی صداییم

***
بشنو,همسفر من.
از این قصه ی تلخ,راه دشوار.
ای تو,تک چراغ این شب تار.
این که گذشتن از کنار قصه ها نیست.
این که یک تصویر از سقوط آدما نیست.
ما بی تفاوت به تماشا ننشستیم.
ما خود دردیم,این نگاهی گذرا نیست.
بشنو,همسفر من.
با هم رهسپار راه دردیم.
با هم,لحظه ها را گریه کردیم.
ما در صدای بی صدای گریه سوختیم.
ما از عبور لحظه لحظه قصه ساختیم.
از مخمل درد به تن عشق جامه دوختیم.
ما عجز خود را باهم و بی هم شناختیم.
شاید در این راه,اگر با هم بمانیم.