هفت سفر

نویسنده: طاهره صفارزاده
ناشر: برگ زيتون
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 141
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ : 1
 

مروری بر کتاب 

مجموعه شعر

«طاهره صفار زاده» از جمله شاعرانى است که دوره هاى متعدد شعرى را تجربه کرده است. شاید اگر نگاهى دقیق و موشکافانه به دوران شاعرى او داشته باشیم نه تنها دوره هاى متعدد را در طول زمان، بلکه در هر دهه نیز مى توان شناسایى کرد.

اما آنچه سبب شد «طاهره صفار زاده» به ویژه پس از انقلاب مورد توجه قرار بگیرد پیوند او با انقلاب و همسویى شعر هاى او با روحیه مذهبى مردم در آن دوره بود.در یک برداشت کلى مى توان شعر صفار زاده را به سه دوره تقسیم کرد. سه دوره که اگرچه گاهى نزدیکى هایى با همدیگر دارند اما از بنیاد و اساس تفاوت هاى چشمگیرى بین آنها وجود دارد. حتى گاهى این تفاوت ها چنان بارز است که احساس مى شود یا شاعر آنها با هم فرق مى کند.

دوره اول از ابتداى مطرح شدن او به عنوان شاعر- با کتاب رهگذر مهتاب در سال ۴۱- آغاز مى شود و تا قبل از انتشار کتاب «سفر پنجم» ادامه مى یابد.«صفار زاده» به مانند تمام شاعران هم نسل خود با وزن و قافیه و شعر کلاسیک کار خود را آغاز کرد و اندکى بعد هم مجذوب شعر نیمایى شد.در این زمان آنچه در شعر صفار زاده وجود دارد، تجربه هاى فردى و احساساتى جوانى است که هنوز به هیچ چیز به صورت جدى نگاه نمى کند.

در این زمان شعر صفار زاده نه تنها با دیگر هم نسلان خود تفاوت محسوسى ندارد، بلکه از فضاى اجتماعى و فرهنگى زمان خود نیز به شدت متاثر است. فضاهاى عاشقانه، احساس تباهى نسبت به محیط اطراف ، رنج هاى شاعرانه و... در این دوره حتى گاهى او را از شاعران زمان خود نیز متاثر مى بینیم.

در برخى از شعر ها فروغ فرخزاد تاثیر جدى بر شعر او گذاشته و او با ذهن و زبانى شعر نوشته که فروغ آن را خلق کرده و از آن استفاده مى کرد. البته در این دوره هم از شعر او نشانه هایى از اعتراض به شرایط فرهنگى جامعه در آن زمان و یا ابراز احساسات عدالت جویانه به چشم مى خورد.

گذر «صفار زاده» از شعر نیمایى به شعر بى وزن یکى از بزرگ ترین پیشرفت هاى او محسوب مى شد و او در شعرى بى وزن بود که توانست به زبانى مستقل دست پیدا کند. زبانى ساده بدون آرایه هاى لفظى. این زبان بزرگ ترین کمک را به شعر «صفار زاده» کرد. او با استفاده از این زبان مى توانست آنچه را که در ذهن دارد به سادگى به شعر تبدیل کند.

مجموعه شعر حاضر شامل هفت سفر است. در شعر سفر اول صحنه ی با شکوه و غیر منتظره برای یک غریبه، دیدار از مراسم سنتی مرده سوزان در یکی از شهرهای هندوستان است شاعر با دوست هندی خود که او هم شاعر است ذهنش را درمعرض آن چه مربوط به مرگ، انسان، هنر، سیاست، سرزمینها و ملل است. قرار میدهد. 2- سفر زمزم، سفر زیارتی گروهی است که با پای پیاده یا قاطر طی میشود. 3- شعر سفر سلمان چرا و چگونه وارد شدن اسلام به ایران به دنبال کنکاش در تاریخ و ادیان و سفر ظاهری و معنوی مسلمان پارسی مطرح است.

4- در شعر سفر هزاره، سفرهای ذهنی هزاره های گذشته و مقایسه ی زمانهای پیش از اسلام مطرح میشود. 5- در سفر عاشقانه، شاعر حکم یا نامه ی حضرت علی (ع) را برای مالک اشتر میبرد و ضمن سفر باید و نبایدهای یک حکومت مطلوب را ضمن دیالوگ می آزماید. 6- سفر بیداران، صحنه ی ورود مسافران خاک به بهشت زهرا و یادآوری بلندی عقیده ها و شهادتها در برابر شقاوتهاست. 7- سفر در آینه ها، ضمن سفرهای ذهنی، شاعر سرزمین را در حال احتضار میبیند، کشور گرفتار جنگ است و بیماری اش جسمی است ولی قدرت تعیین حیات معنوی آن را تضمین میکند.

بوي سوختن بوي عود بوي عود را شنيده بودم
بوي سوختن استخوان و عود را نه
اين خانه چقدر شبيه قلعه ست
يك سوي رودخانه و سه سوي ديوار
در شهر شما عجيب قلعه فراوان ست