نیچه در برابر واگنر

نیچه در برابر واگنر

نویسنده: فردریش نیچه
مترجم: فانوس بهاروند
ناشر: عمران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 134
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1388 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

در کتاب درباره واگنر که زیباترین و آخرین اثر نیچه است، شما خوانندان و علاقمندان به میزان وابستگی نیچه به واگز، و قطع کامل آن به طور کامل پی می‌برید که او تا چه حد در مورد واگز «موسیقیدان بزرگ آلمانی» به باور قلبی رسیده بود و چگونه پس از پی بردن به محدودیت‌های بارز شخصیت‌اش از او روی گردانید». نیچه در این کتاب که در مدت خیلی کوتاهی آن را نوشته، به این نکته می‌پردازد که جایگاه اصیل و منحصر به فرد هنر و تجلی آن در منصه‌های ظهور خود نباید به خاطر مصالحی با یکدیگر تعویض گردد.

نیچه در برابر واگنر مقاله‌ای انتقادی از فردریش نیچه، متشکل از نگاهی به آثار گذشته خود، نوشته شده در واپسین سالِ هوشیاری و در خلال سال‌های (۱۸۸۸–۱۸۸۹) می‌باشد. این کتاب تا سال ۱۸۹۵، یعنی شش سال پس از فروپاشی روانی نیچه منتشر نشده بود.

ژرفانای فرزانگی نیچه همانند ژرفای زندگی او ناپیمودنی است و می‌گوید: زندگانی و فرزانگی هر دو مانند زنانند: دگرگون شونده ، خودرای و جذاب و وسوسه‌گر ولی با این همه زندگانی برتر می‌نماید: «مشتاق فرزانگیم ... زیرا زندگانی را به یاد من می‌آورد.»