اسـاسـا هر نظام و حکومتی دارای خصوصیاتی است که برخی از آن ها مـوجـب بـرتـری و امـتیاز آن حکومت از دیگر نظام ها می گردد که بـایـد آن هـا را شـناخت و در راستای بهسازی نظام به کار گرفت. الـبـتـه این ویژگی ها ریشه در اندیشه های دینی، علمی، سیاسی و اجـتـماعی حاکم دارد، بنابراین، حاکم هر اندازه از معارف الهی، دانـش بـال، اقـتـدار سـیـاسی و اجتماعی برخوردار باشد به همان انـدازه ویـژگـی هـای نظام برجسته تر و ظهور و بروز خاصی خواهد داشـت و مـی تواند الگوی مطلوبی برای سایر نظام ه، خصوصا نظام های نوپا و نوپیدا باشد.

مـوضوع پژوهشی این شماره نشریه به ویژگی های حکومت امام علی(ع) اخـتـصـاص دارد. از آن جـا که پیامبر خاتم حضرت محمد(ص) فرمود:

(انـا مـدیـنه العلم وعلی بابها) که او جامع علوم است و انسانی کـامـل ـ تـمام صفات نیک در وجود مبارکش جمع است ـ طبعا جامعیت ایـشـان در سـاخـتار و بافت حکومت وی نقش آفرین است، بنابراین، حـکـومـت آن امـام، مـی بـایـستی از ویژگی های مهم و برجسته ای بـرخوردار باشد. ویژگی هایی که در کم تر حکومتی بتوان همه جنبه هـای آن را دیـد و اگر این ویژگی ها در حکومتی یافت شود، یا آن حـکـومـت نـمایی از حکومت امام همام است و یا تظاهری پوچ از آن حقیقت عظما است که بالاخره سیه روی شود آن که در او غش باشد.

خـدامـحوری، عدالت طلبی، مردم داری، وفای به عهد و پیمان، اصلاح طـلـبی، دقت در انتصابات بر محوریت شایستگی، مبارزه بی امان با مـفـاسـد اخلاقی و اجتماعی، دوری از تشریفات و خان سالاری، نظارت مـسـتـقیم بر مصرف بیت المال، ایجاد امنیت و آزادی در جامعه را می توان از جمله ویژگی های حکومت علی(ع) دانست....

...آیه اللّه شیخ حسن سعید در زمره عالمان سخت کوش و دانشوران دردشناسی است که عمر با برکت خود را وقف تحصیل علم و معرفت، گسترش دین و دفاع از حریم تشیع کرد. او عطش انسانهای تشنه حق را که در اقصی نقاط عالم بودند، به خوبی درک می کرد. با وجود کسالتی که چندین سال متوالی دامنگیرش بود، مشکلات جهان اسلام را به خوبی احساس می کرد. ناملایماتی که به خواسته صورتهای گوناگون برای امت به پا شیعه بروز می یافت، قلب بیمارش را در فشاری جانکاه قرار می داد، خود می گفت:

«آنچه که گهگاهی به گوشم می رسد و مطالبی را که از خارج و داخل، بر حسب اتفاق، آگاهی پیدا می کنم همه دست به دست می دهند و قلب مجروح مرا آزار داده و راحتی را از من سلب می کنند گویی در میان آتش می سوزم و چاره ای جز دریدن نیست. تنها یاد خداست که در تمام موارد پشتیبان و نگهبان است و نیرو می بخشد