نقش پیامبران در تمدن انسان ؛ متن کامل ؛ سلفون

نقش پیامبران در تمدن انسان

نویسنده: فخرالدین حجازی
مقدمه: مهدی بازرگان
ناشر: بعثت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 375
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : در حد نو

مروری بر کتاب

مقدمه از مهندس مهدی بازرگان

تمدن را می توان به شکل کلی آن عبارت از نظمی اجتماعی دانست که در نتیجه وجود آن، خلاقیت فرهنگی امکان پذیر می شود و جریان پیدا می کند. در تمدن چهار رکن و عنصر اساسی را می توان تشخیص داد که عبارتند از: پیش بینی و احتیاط در امور اقتصادی، سازمان سیاسی، سنن اخلاقی و کوشش در راه کسب معرفت و بسط هنر.

ظهور تمدن هنگامی امکان پذیر است که هرج و مرج و ناامنی پایان پذیرفته باشد، چه فقط هنگام از بین رفتن ترس است که کنجکاوی و احتیاج به نو آوری و اختراع به کار می افتد و انسان خود را تسلیم غریزه ای می کند که او را به شکل طبیعی به راه کسب علم و معرفت و تهیه وسایل بهبود زندگی سوق می دهد پیامبران در پیدایش و رشد عناصر و مؤلفه های مهم مدنیت نقش بسیاری داشته اند.

در چشم انداز انسانی روشن‌بین و ژرف‌اندیش، کاروانی چهره می‌نماید که از سرچشمه فیاض هستی برآمده و به سوی مقصدی روشن و هدفی کامل در تکاپو است. مسیر مشخص و مقدسی که در پیش دارد راه بر اصالت تکامل است و در هر گام و هر دم که فراتر می‌رود، کامل‌تر می‌گردد و به همین روی در پرتو دو حقیقت کشش و کوشش، تلاش می‌کند که بهتر و سریع‌تر به مقصد کمال برسد و غبار نقیصت از دامان بزداید.

این خدمت پیامبران است به جامعه که مبدا و مقصد حرکت کمال‌یابی‌اش را به او نشان می‌دهد و عوامل تکامل و ضد تکامل را به او می‌شناساند و اجتماع بشری را در یک اردوگاه مقدس و متحد دینی فراهم می‌آورد و از همۀ سختی‌ها و سراسیمگی‌هایش می‌رهاند و این است معنی تمدن و مفهوم خدمت دین و پیامبران به جهان مدنیت

هر پیامبری سعی داشته است عناصر تمدن را بر پایه هایی الهی بنا نهاده و در نتیجه تمدنی الهی، چیره بر تمدنی انسانی بیافریند. نگاهی گذرا به وضع احکام و قوانین و مقررات فردی و اجتماعی در هر یک از ادیان الهی این معنا را کاملاً بر ما معلوم می سازد. اسلام دینی است که تشکیل حکومت را در رأس سایر کارها قرار داده است، چرا که می داند بدون حکومت، ضمانتی برای اجرای احکام وجود ندارد و حکومت فاسد ریشه تمامی فساد های خرد و کلان جامعه است.