نقش وقف در توسعه نهادهای بیمارستان و آموزش پزشکی در امپراتوری عثمانی و ایران قرن 19

نقش وقف در توسعه نهادهای بیمارستان و آموزش پزشکی در امپراتوری عثمانی و ایران قرن 19

نویسنده: فضه گونرگون , شریف اتکر , هرمز ابراهیم نژاد
مترجم: ایرج نبی پور , اسماعیل نبی پور
ناشر: بنیاد رشد و اندیشه سازندگی استان بوشهر , دانشگاه علوم پزشکی بوشهر , بنیاد ایرانشناسی شعبه بوشهر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 126
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1394 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه 10 صفحه از کتاب رد تاخوردگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

در سرزمین‌های اسلامی ، خلیفگان ، سلاطین ، شاهان ، فرمانروایان و نیکوکاران به عنوان صدقه ، یا به سبب ثواب اخروی و خدمت به انسانیت و جاودان کردن نام خود ، به ساخت بیمارستان مبادرت می‌کردند. یکی از بزرگترین و بلند پایه‌ترین مشاغل که معمولاً بر عهدة لشکریان (اصحاب السیوف) بود ، سرپرستی بیمارستان بوده که معمولاً جزء کارهای دیوانی محسوب می‌شد که نائب (نائب السلطنه) آن را به عهده داشت و کارها را به کاتبان و دیوانیانی که خود بر می‌گزید تفویض می‌کرد.

از این رو ، می‌بینیم که در مراکز اسلامی از سمرقند تا فاس و از آنجا تا غرناطه ، آکنده از بیمارستان‌ها مؤسسات خیریه درمانی می‌شوند که بر آن‌ها موقوفاتی با درآمدهای بسیار سنگین نهاده بودند تا جایی که بیشتر روستاها و کشتزارها و املاک شام وقف امورخیریه ، دربخش درمان و بیمارستانی شده بود.
درهرصورت ، انگیزة روحانی ساخت بیمارستان‌ها و موقوفات آن‌ها چنان گستردگی پیدا می‌کند که بزرگترین بیمارستان‌های تاریخ بشریت ، در تمدن اسلامی شکل می‌گیرند. چنانچه بیمارستان بزرگ تونس با چهارهزار بیمار بستری ، حیرت هر تاریخ‌نگار علوم پزشکی را به خود جلب نموده است.