نقدی بر جامعه شناسی

نقدی بر جامعه شناسی

نویسنده: گروه نویسندگان
مترجم: حشمت الله کامرانی , ع. نوریان
ناشر: شبگیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 244
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1355 _ 1352 - دوره چاپ: 2 _ 1

کمیاب - کیفیت :  در حد نو ؛ لبه صفحات کتاب رد زردی مختصری دارد

مروری بر کتاب

دگرسازی و انتقاد از جامعه بدون دگر سازی و انتقاد از نظریه های اجتماعی، نتیجه ای مطلوب بدست نخواهد داد. نادیده گرفتن نظریه های جامعه شناسی بدون شک ریشه های گوناگونی دارد . این مسئله تا حدودی از نو بودن این جنبشها سرچشمه می گیرد و در نتیجه فعالیتهای سیاسی آنها قسمت اعظم انرژی و منابع محدودشان را بخود اختصاص می دهد و این گروهها احتیاج به وقت بیشتری برای تدوین نظریات خود دارند.

با اینکه غفلت از نظریه های جامعه شناسی فقط مختص آمریکایی ها نیست، اما این مسئله تا حدودی از روحیه آمریکایی سرچشمه می گیرد و گروههای رادیکال آگاهانه از آن تأثیر پذیرفته اند. به همین دلیل است که نتایج محسوس فعالیتهای سیاسی عملی خود را بر نتایج غیرمحسوس نظریه های جامعه شناختی ترجیح می دهند. 

یکی از ابعاد گسترش جامعه شناسی از سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ است که جامعه شناسی در آن سالها بخشی از فرهنگ عامه محسوب می شد و در این دوره است که جامعه شناسی چه از نظر ماهیت و چه از نظر اندیشه جوان شده و بخش زنده ای از صحنه آکادمیک را تشکیل می دهد.

( نشر و رواج کتاب در رابطه با جامعه شناسی در بین مردم ) گسترش توده وار جامعه شناسی ( و بعضی از رشته های علوم اجتماعی ) بعنوان بخشی از فرهنگ عامه تأثیر دوگانه و ضد و نقیضی در گرایش بعضی از جوانان نسبت به نظریه های جامعه شناس و مسائل اجتماعی باقی می گذارد. از طرفی مخلوط شدن کتابهای جامعه شناسی با سایر کتابهای عامه پسند و قراردادن آن ها در یک مکان، باعث شد که جامعه شناسی هم بخشی از فرهنگی محسوب شود که رادیکالهای جوان علیه آن قیام کرده اند.

بنابراین بعضی از رادیکالهای جوان اعتمادشان نسبت به نظریه های جامعه شناسی سلب می گردد زیرا آن را بخشی از فرهنگ حاکم می دانند و از طرف دیگر صرف آشنایی با علوم اجتماعی باعث می شود که عده دیگری آن را بدون هیچ انتقادی بپذیرند. انقلابیهای جوان در پی ایجاد دگرگونیهای عمیق اجتماعی هستند. اما این دگرگونیها فقط از طریق سیاسی عملی نخواهد شد و نمی توان آن را به حوزه سیاست محدود کرد.

زیرا جامعه کهن تنها از طریق زور و خشونت و یا منفعت طلبی و یا دوراندیشی به حیات خود ادامه نداده، بلکه از طریق ایدئولوژی و نظریه هایی که برتری خود را به اثبات رسانیده اند، تداوم یافته است. بعضی از گروههای چپ نو دچار حالتی دوگانه نسبت به مسائل نظری می باشند.