نقد ، بررسی تولدی دیگر و پاسخ های شجاع الدین شفا

نقد ، بررسی تولدی دیگر و پاسخ های شجاع الدین شفا

نویسنده: شجاع الدین شفا
ناشر: فرزاد
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 252
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 2000 - دوره چاپ: 8

کمیاب -  کیفیت : نو ؛ باز چاپ

مروری بر کتاب 

نویسنده سخن خود را با ذکر این مسئله آغاز می‌کند که کتاب در آخرین سال یک هزاره نوشته شده‌است؛ و امیدوار است همچنان که مردمان در پایان هر سال به حسابرسی مالی خود می‌پردازند، بتواند به حسابرسی تاریخی تمدن ایرانی بپردازد. به اعتقاد او، هزاره‌ای که به پایان می‌رسد، هزاره ورشکسته تاریخ ایران است.

شجاع‌الدین شفا کشورها را از نظر پیشرفته شدن به سه دسته پیشرفته، عقب مانده و در حال پیشرفت طبقه‌بندی می‌کند. اما معتقد است در میان این کشورها ایران و اسرائیل دو استثنا هستند.نویسنده هدف خود را از نگارش کتاب آشنا نمودن نسل آینده از واقعیت کلی در مورد ادیان بیان می‌کند. وی در بخش اول از کتاب خود به توضیح مفهوم «خدا» در آئین‌های توحید می‌پردازد.

او تصویری که از خدا در کتاب‌های مقدس یهودیان، مسیحیان و مسلمانان آمده‌است را بازگو می‌کند و به تفاوت‌های آن‌ها اشاره می‌نماید. وی سپس در مورد مفهوم پیامبران در این ادیان به نگارش می‌پردازد. او با ذکر بخش‌هایی از تورات و قران که در مورد سرگذشت پیامبران است به تفاوت‌ها و گاه تناقض‌هایی که این شخصیت‌ها در کتاب‌های مقدس یهودیان و مسلمانان دارند اشاره می‌کند. او شرح نگارش کتاب‌های مقدس این ادیان را از منظر تاریخی بیان می‌کند. وی سپس به نحوه آفرینش جهان در این کتاب‌ها می‌پردازد و آن را یک اسطوره می‌نامد.

نویسنده در ادامه به نقش ایران و مذاهب کهن ایرانی در آنچه که او پیدایش مذاهب توحیدی می‌نامد می‌پردازد. در بخش‌های بعدی شفا در مورد زندگی پس از مرگ و قوانین اجتماعی این ادیان و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها در این مذاهب می‌نویسد. وی سپس به ریشه یابی تاریخی این مسئله می‌پردازد که چرا مفاهیمی که ادیان به آن پرداخته‌اند همچون «خدا» اصلاً پدید آمده‌اند. او به ترس به عنوان یک عامل اشاره می‌کند. او در فصل «مذهب فردا» عرفان ایرانی را مورد تأیید قرار می‌دهد...

قرآن در خانه هر مسلمانی هست. چه کسی غیر از این آقای شفا جرات می کندکتابی بنویسد و بیش از ده ها آیه کریمه قرآن را به گونه ای بر وقف مراد خود، ترجمه و کم و زیاد کند که هیچ نسبتی با معانی اصلی نداشته باشد؛ و ابدا احتمال ندهد که ممکن است کسانی به منبع اصلی، یعنی قرآن کریم در تاقچه خانه مراجعه کنند و رسوایی این دغل کاری آفتابی شود؟
چه کسی دیده یا شنیده است که نویسنده یی مکرر از کتاب مقدس ، یعنی تورات و انجیل نقل قول کند و پی در پی در « کمال امانت »! جعلیاتی از خود بر کلمات این دو کتاب بیفزایید یا از آن کم کند ؟!

اوّل: لازم است خوانندگان محترم آگاه باشند و خوب است این مرد نیز بداند که این‌جانب، نه خودم و نه خویشاوندان نَسَبی و سببی درجه اوّل و دوم و سوّم و چهارمم، هیچ پست دولتی درجه اوّل و دوم و سوّم و چهارمی در جمهوری اسلامی ایران نداریم؛ نه وزیر، نه معاون وزیر، نه رییس اداره و نه مدیرکل. پس هیچ وظیفه خاصی نیز در دفاع از آن برعهده ندارم.

نه از آن جهت که آن چه در «تولدی دیگر» مستقیما به جمهوری اسلامی ایران نسبت داده شده، تماما صحیح و بر اساس انصاف است. نه، در این مورد نیز شفا، کم دروغ نگفته است. امّا جمهوری اسلامی و دستگاه‌های تبلیغاتی عریض آن، خودشان اگر صلاح بدانند، بهتر و مستندتر از خود دفاع خواهند کرد. واضح است که شرح شقاوت آن دیگران نیز، الزاما دلیل معصومیت کسان دیگر نیست. لطفا اشتباه نشود، این نوشته دفاع از هیچ گروهی نیست.