- موجودی: موجود
- مدل: 191734 - 67/4
- وزن: 0.40kg
نقد آثار م. ا. به آذین
نویسنده: عبدالعلی دستغیب
ناشر: چاپار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 272
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1357 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو ؛ مهر دارد
مروری بر کتاب
م. ا. به آذين (محمود اعتمادزاده) از نويسندگان دوره سوم نثر داستاني پارسي معاصر است.او همانند بزرگ علوي، آل احمد، علي مستوفي (احمد صادق)، علي محمد افغاني، صمد بهرنگي، احمد محمود، محمود دولت آبادي، فريدون تنكابني، امين فقيري و منصور ياقوتي با ترسيم واقعيت هاي دگرگون شونده اجتماعي، درست در برابر داستان نويسان دبستان هاي انحطاطي قصه نويسي چون ابراهيم گلستان، بهمن فرسي، گلي ترقي، امير گل آرا، عباس نعلبنديان، وگرايندگان به هنر سورئاليستي يا رمان نو غربي قرار مي گيرد و از شيوه رئاليسم پيروي مي كند.
شهرت وی از زمان ریاست کانون نویسندگان آغاز شد. بهآذین فعالیتهای ادبی خود را از سال ۱۳۲۰، دورانی که قهرمان مجروح دوران جنگ بود، با انتشار داستانهای کوتاه خود آغاز کرد. نوشتهها و داستانهای کوتاه بیشتری در طول سالیان پسین به رشته تحریر درآورد و با ترجمه آثار بالزاک و شولوخوف و نگارش خاطرات و تجربیاتش از زندانهای دهه ۱۳۵۰، به حیات ادبی خود ادامه داد.
در بیست و سوم دی ماه سال ۱۲۹۳ خورشیدی در کوی خُمِران چهلتن شهر رشت به دنیا آمد. آموزش ابتدایی را در رشت، سه سال اول متوسطه را در مشهد و سه سال آخر متوسطه را در تهران ادامه داد. در سال ۱۳۱۱ جزو دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه رفت و تا دیماه ۱۳۱۷ در فرانسه ماند. زبان فرانسوی را آموخت و از دانشکده مهندسی دریائی برِست (Brest) و دانشکده مهندسی ساختمان دریائی در پاریس گواهینامه گرفت.
پس از بازگشت به ایران به نیروی دریائی پیوست. با درجه ستوان دوم مهندس نیروی دریائی در خرمشهر مشغول به کار شد. دو سال بعد به نیروی دریائی در بندر انزلی منتقل شد و ریاست تعمیرگاه این نیرو به عهدهاش گذاشته شد. در چهارم شهریور ۱۳۲۰در جریان اشغال ایران و بمباران در بندر انزلی زخمی برداشت که منجر به قطع دست چپ او و اتکایش به دست راست برای بقیه عمر گشت.
چندی بعد، برای رهائی از قیدهائی که افسر نیروی دریائی بودن برای فعالیت سیاسی و ادبیاش ایجاد کرده بود، استعفا داد. سرانجام در بهار۱۳۲۳، به گفته خودش «رشته توان فرسای خدمت نظامی از گردنش باز شد» و به وزارت فرهنگ منتقل شد. سالهائی را به تدریس خصوصی زبان فرانسوی، تدریس ریاضی در دبیرستانها و کار در کتابخانه ملی در دایره روزنامهها و مجلات گذراند.
چند هفتهای هم در دوره وزارت دکتر کشاورز، در سال ۱۳۲۵، سمت معاونت فرهنگ گیلان به عهدهاش بود. در پی کودتای ٢٨ مرداد١٣٣٢ او را منتظرخدمت کردند و دیگر اجازه کار در وزارت فرهنگ را به او ندادند.