نغمه های شاعرانه ؛ مجموعه بهترین آثار لامارتین

نغمه های شاعرانه

نویسنده: آلفونس دولامارتین
مترجم: شجاع الدین شفا
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 115
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1333 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ عطف کتاب زدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب 

مصور

مجموعه بهترین آثار لامارتین

ای زمان، بازدار این پرواز را! و شما، ای لحظه های سازگار، 
باز دارید سیر خود را! 
تا بهره بریم از لذت شادی های گذرا 
« از این زیباترین روزهامان!»... 

چه بیهوده اما، می طلبم لحظاتی، 
زمان ز دستم میرود و میزند گریزی، 
گویم به شب: « چو می روی، آهسته تر » 

اما فلق می زداید شب را. 
یکدیگر را پس بداریم دوست، بداریم دوست! وزین زمان گذرا، 
بشتابیم تا بگیریم بهره ای 
آدمی را نیست در جایی بندری، زمان را نیست در جایی 
ساحلی؛ 
« او روان است و ما در گذریم! »... 

ابدیت، نیستی، گذشته، ورطه های تاریک، 
چه می کنید با روزهایی که می بلعید؟ 
بگویید: این لحظات اوج سرمستی را به ما بازمی گردانید؟ 
همان هایی را که از ما می ربایید؟ 

ای دریاچه! صخره های گنگ! غارها! جنگل تیره! 
که زمان را با شما کاری نیست یا که غیر از جوانی ارمغانی 
نیست، 
برگیرید از این شب، برگیرید، ای طبیعت زیبا! 

لااقل خاطره اش را! 
باشد که در آرامشت، باشد که در امواج خروشانت، 
ای دریاچه ی زیبا، و در منظره ی پشته های دلنوازت، 
و در صنوبرهای تیره ات، و در تخته سنگ های سرکشت 
که واژگونند بر روی آبهایت! 

باشد که در باد صبا که میلرزاند و میگذرد، 
در هیاهوی کناره هایت از طنین کناره هایت، 
در کوکب سیمین چهره ای که تمامی پهنه ات را 
از انوار کم سویش سفید کرده! 

تا بادی که شکوه می کند، نی ای که ناله میکند، 
تا ملایم عطر هوای خوشت، 
تا هر آنچه می شنویم، هر آنچه می بینیم یا هر دمی که فرو 
می بریم، 
همه گویند: آن ها یکدگر دوست داشتند!