نغمه آسمانی یا مناجات ذبیحی

نغمه ی آسمانی 

نویسنده: سیدجواد ذبیحی
مقدمه: محمد محیط طباطبایی
ناشر: عطائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 168
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1347 - دوره چاپ: 2 

کمیاب - کیفیت : درحد نو ؛ لبه صفحه اول رد زردی داشته و خط کشیده شده

مروری بر کتاب 

همه با هم به سوی خدا ..... 

نخستین کتاب منظوم فارسی که در دنبال تعلیم قرائت قرآن کریم در مکتب خانه های قدیم به نوآموزان می آموختند دفتر کوچک مناجاتی بود مشتمل بر چندین پند سه مصراعی هم وزن که یک بند گردان مشترک عربی داشت. 

بند اول آن را که هنوز به خاطر دارم در اینجا می نویسم:
یا رب به حق مصطفی 
آن شافع روز جزا
بگذر زعصیان و گناه
استغفرالله العظیم

سید جواد در سال ۱۳۰۹ زاده شد. پدرش سید اسماعیل ذبیحی، مداحی از ساکنان روستای درکه واقع در شمال تهران بود. جواد ذبیحی از جوانی فینه عربی به سر می‌گذاشت و در نشست‌های مذهبی تهران و شهرستان‌ها شرکت می‌کرد. با وجود آن‌که تحصیلات رسمی نداشت، تمام ردیف‌های آوازی را به خوبی می‌شناخت. او از سال ۱۳۳۶ با همکاری داوود پیرنیا و هنرمندانی چون حسن کسائی، رضا ورزنده، جلیل شهناز، احمد عبادی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، پرویز یاحقی، حسین تهرانی، مهدی خالدی و فرهنگ شریف، وارد عرصهٔ موسیقی غیر مذهبی شد و آوازهایی را به یادگار گذاشت. او به همراه ساز آواز نمی‌خواند، بلکه در ابتدا آن‌ها دقایقی بداهه‌نوازی می‌کردند و سپس ذبیحی یک آواز کامل را بدون ساز می‌خواند و در انتها بار دیگر هنرمندان به اجرای موسیقی‌سازی می‌پرداختند.

در سال ۱۳۴۷ مجموعه‌ای از اشعار منتخب توسط وی با عنوان نغمه‌های آسمانی که در مناجات‌های خود در رادیو ایران می‌خواند در ۱۶۵ صفحه با مقدمهٔ محمد محیط طباطبایی و توسط انتشارات عطایی به چاپ رسید. ذبیحی همچون خواجه عبدالله انصاری بر خواندن مناجات‌ها به فارسی تأکید داشت.ذبیحی همچنین به خاطر صدای شفاف، زنگ‌دار و با وسعت و حجمی مناسب، تحریرهایی عمیق و تأثیرگذار، و آشنایی با ردیف موسیقی آوازی ایران شناخته می‌شد.