نظریه اجتماعی مدرن ؛ از پارسونز تا هابرماس

نظریه ی اجتماعی مدرن

نویسنده: یان کرایب
مترجم: عباس مخبر
ناشر: آگه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 336
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1391 - دوره چاپ: 7
 

مروری بر کتاب 

از پارسونز تا هابرماس

نظریه‌ی اجتماعی پس از مارکس، وبر، دورکیم و زیمل، یکی از پیچیده‌ترین و مناقشه‌برانگیزترین وضعیت‌های تاریخ خودش را سپری کرده‌است. گذر از دوران کلاسیک نظریه‌پردازی و ورود به دوران مدرن آن، در زمانه‌ای که دیگر بنیان‌ها شکل گرفته‌اند و علوم اجتماعی از وضعیت‌ نخستین خود عبور کرده، دیگر اتفاق افتاده و باید مباحث مربوط به نظریه‌های اجتماعی واکاوی شود.

«یان کرایب» یکی از مهم‌ترین جامعه‌شناسانی‌ست که سال‌ها نظریه‌ی اجتماعی درس داده و کتاب مشهورش «نظریه‌های اجتماعی کلاسیک» خودش دیگر امروز یکی از کتاب‌های کلاسیک آموزش نظریه در دانشکده‌های علوم اجتماعی سرتاسر جهان است. کتاب «نظریه‌ی‌ اجتماعی مدرن از پارسونز تا هابرماس» به نوعی ادامه‌دهنده‌ی راهی‌ست که کرایب از کتاب پیشینش شروع کرده بود و با خواندن آن می‌توان با سیر تغییر و تحولات نظریه‌ها در علوم اجتماعی و حتی کلیت این علم پس از جنگ جهانی دوم، آشنا شد.

هنگامی که به کار تجدیدنظر در مطالب این کتاب مشغول بودم، در یکی از لحظات بی ­حوصلگی،همسرم، فیوناگرانت،اظهار داشت که این کار باید شبیه به گشاد کردن دامن چین­دار باشد: پیلی­های متعدد باید به دقت باز و دوباره دوخته شوند. به نظرم این استعاره، استعاره­ای کامل بود...

اين كتاب را در واقع مي‌توان مكمل كتاب ديگر نويسنده، نظريه‌هاي اجتماعيِ كلاسيك، دانست. يان كرايب در اين كتاب به نظريه‌ي اجتماعي پس از ماركس، وبر، دوركيم و زيمل مي‌پردازد و تحولات آن را از جنگ دوم جهاني به بعد پي مي‌گيرد. نويسنده در بخش يكم كه عنوان "مقدمه" را بر خود دارد، به بحث درباب تفكر نظري مي‌پردازد.

در بخش دوم "نظريه‌هاي كنش اجتماعي" را طرح مي‌كند. در اين بخش از كاركردگرايي ساختاري و آراءِ پارسونز، نظريه‌ي انتخاب عقلاني، كنش متقابل نمادين، جامعه‌شناسي پديدارشناختي و روش‌شناسي مردم‌نگر و نظريه‌ي ساختاربنديِ آنتوني گيدنز سخن مي‌رود. در بخش سوم كه "از كنش تا ساختار" نام دارد، ساختارگرايي، ماركسيسم ساختارگرا، پساساختارگرايي و پسامدرنيسم موضوع بحث هستند. در بخش چهارم كه "از ساختار يا كنش به ساختار و كنش" نام دارد، ديدگاه‌هاي مكتب فرانكفورت و يورگن هابرماس مورد بررسي قرار مي‌گيرند.

در پايان، در فصل كوتاهِ "نتيجه‌گيري: بازي كردن با انديشه‌ها" نويسنده بار ديگر به بحث درباب نظريه مي‌پردازد: چرا بايد به مطالعه‌ي نظريه‌ي اجتماعي پرداخت؟ چگونه نظريه‌ي اجتماعي را به كار ببنديم؟ و در پايان به بررسي پديده‌ي "شخصيت مدرن" مي‌پردازد.