نسبت فلسفه سیاسی و فلسفه زبان افلاطون

نویسنده: مصطفی یونسی
ناشر: فرهنگ صبا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 254
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

بر اساس تفسیر دیالگوی به نظر می‌رسد که‌ افلاطون فلسفه خود را بر مبنای طرح بحث نسبت و رابطه برپا می‌سازد، از این رو در چنین بستر و زمینه‌ای طرح موضوعی چون نسبت فلسفه سیاسی و فلسفه زبان ممکن است. در این میان دو نکته قابل توجه ‌یکی اثبات وجود نسبت میان فلسفه زبان و فلسفه سیاسی افلاطون است؛ و دیگر به تصویر کشیدن کیفیت و چگونگی این نسبت (زیرا امکان صحبت از نسبت فلسفه سیاسی و فلسفه زبان در بستر مبحث نسبت ضرورتا و به صراحت به معنای وجود نسبت بین این دو عرصه نیست، بلکه باید چنین رابطه‌ای را فرض کرد.)

فلسفه زبان یا فلسفه سیاسی علاوه بر اشاره به منشا و مبنای مشترک خود یعنی فلسفه، به خاطر قیاس‌پذیری در ساخت بینش یونان کلاسیک و نیز افلاطون با یک‌دیگر نسبت دارند. بنابراین میان این دو عرصه نسبت و رابطه وجود دارد. به عبارت دیگر، فلسفه سیاسی افلاطون یا گذر از پولیس به فیلوسونوس (به معنی در «راه» شناخت. «خوب، درست و جاودانی» بودن) با فلسفه زبان وی یا گذر از لوگوس به فیلوسوفوس قابل قیاس است و این قیاس مبنایی می‌شود تا بتوان بین این دو حوزه نسبت برقرار کرد.

فرضیه کتاب حاضر آن است که بین فلسفه سیاسی و فلسفه زبان افلاطون نسبت عرضی وجود داشته و این دو عرصه در داد و ستد با هم هستند.