نخجیران و طوطیان

نخجیران و طوطیان

نویسنده: ادوارد ژوزف
مقدمه : بدیع الزمان فروزانفر
ناشر: نوید شیراز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 340
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1376 - دوره چاپ: 1

 کیفیت : نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

بحثی درباره دو داستان از دفتر اول مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی

دلبستگی به آثار مولانا به ویژه مثنوی معنوی، ادوارد ژوزف را به جستجوی مقاصد شگرف و مطالب پرنغز این کتاب کشانده است و ذوق و تلاش وی نیز به مدد آمده تا نتیجه این جستجو به شکلی قابل استفاده برای عموم درآید. در تدوین کتاب حاضر که به داستان مشهور شیر و خرگوش می پردازد، نویسنده تلاش نموده است معانی تمام ابیات داستان - جز در مورد ابیات مکمل - در جای خود آورده شود.

متن اساس کار، مثنوی چاپ نیکلسن بوده اما از مثنوی میر خانی و نسخه ای خطی به تاریخ 869 هجری نیز استفاده شده و تا حد امکان از کتب چاپی و خطی معتبر عرفانی متقدم و متاخر در دسترس نویسنده، به عنوان ماخذ بهره گرفته شده است. اغلب معانی لغات و اصطلاحات از فرهنگ ناظم الاطباء نفیسی و غیاث اللغات اقتباس گشته و در ترجمه آیات قرآن کریم از قلم ابوالقاسم پاینده استفاده شده است.

کتاب حاضر که با پیشگفتاری از استاد بدیع الزمان فروزانفر آغاز می شود، به صورتی جامع با مراجعه به منابع مختلف و با زبانی فصیح و شیوا به تشریح و تفسیر داستان نخجیران از دفتر اول مثنوی می پردازد.

داستانی که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته، یکی از قصه‌های بسیار شیرین ادبیات پارسی است که مانند سایر داستان‌های زبان پارسی مشحون از نکات لطیف و حکیمانه و مضامین عارفانه و اخلاقی است که مولانا به سبکی شیوا و روشی زیبا بیان می‌کند. همان‌طور که مولانا در سراسر مثنوی بی‌همتای خود هر قصه و مضمونی را وسیله بیان افکار بلند خود قرار می‌دهد، در قالب این داستان هم به طرزی دلکش و ماهرانه به تجزیه و تحلیل مباحث عرفانی می‌پردازد و به‌ویژه در بیان مقام فنا که مقصد سالکان طریقت باشد، داد سخن می‌دهد.