نامواره دکتر محمود افشار ؛ جلد ششم ؛ در بر گیرنده سی مقاله

نامواره دکتر محمود افشار

به کوشش: ایرج افشار , کریم اصفهانیان
ناشر: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 720
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1370 - دوره چاپ: 1

کیفیت : نو ؛ عکس ابتدای کتاب قیچی شده است

مروری بر کتاب

مصور

محمود افشار یزدی، فرزند محمدصادق، در سال ۱۲۷۲ خورشیدی در یزد متولد شد. در سیزده سالگی مادر را از دست داد، و برای تحصیل نزد عمویش محمد باقر به شهر بمبئی در هند اعزام شد. در هند مقدمات علوم جدید، زبان انگلیسی و تجارت تریاک را فراگرفت؛ و پس از سه سال به تهران آمد و در مدرسهٔ علوم سیاسی به تحصیل پرداخت.

در نوزده سالگی به قصد ادامهٔ تحصیل راهی سویس شد و طی هفت سال در لوزان دورهٔ لیسانس و دکتری حقوق را به پایان برد و از دانشکدهٔ علوم سیاسی دانشگاه لوزان درجهٔ دکتری دریافت کرد.چون ایام اقامت وی در اروپا مقارن با ختم جنگ جهانی اول بود و موضوع قرارداد ۱۹۱۹ مطرح بود، در جراید سویس مقالاتی در دفاع از حقوق ایران نوشت. در همین دوره بین او و علی‌اکبر داور که او نیز در سویس مشغول به تحصیل بود، دوستی و نزدیکی ایجاد شد که در تمام مدت عمر ادامه یافت.

محمود افشار پس از به پایان رساندن دوره دکتری در سال ۱۳۰۰ به ایران بازگشت. چندی در مدرسهٔ علوم سیاسی به تدریس تاریخ اشتغال داشت. زمانی که علی‌اکبر داور عهده‌دار وزارت فواید عامه شد، او را به همکاری دعوت کرد و ریاست مدرسهٔ تجارت را که تازه تأسیس شده بود به وی سپرد.دکتر محمود افشار اساس مدرسهٔ مزبور را مطابق با مدارس اروپایی پی‌ریزی کرد. در سال ۱۳۰۵ به دعوت علی‌اکبر داور وارد تشکیلات نوین قضایی شد و به مستشاری استیناف تهران منصوب گردید. پس از چند سال بین وی و داور اختلاف سلیقه بوجود آمد و محمود افشار عدلیه را ترک کرد.

در زمان وزارت دارایی سید حسن تقی‌زاده به آن وزارتخانه منتقل شد و ریاست ادارهٔ اقتصادی و حقوقی را که از مهم‌ترین ادارات بود به او سپردند و تا سال ۱۳۱۲ در آنجا خدمت می‌کرد. وقتی داور به وزارت مالیه رفت او به دادگستری بازگشت.
ابتدا به مقام دادیاری دیوان عالی کشور رسید، و چندی بعد مقام مستشاری یافت.

در سال ۱۳۲۲ از خدمت در وزارت دادگستری انصراف داد و به وزارت فرهنگ منتقل شد. در آبان ۱۳۲۳ در دورهٔ وزارت سید باقر کاظمی (مهذب‌الدوله) به معاونت وزارت فرهنگ منصوب شد و این سمت را درکابینهٔ بعدی در وزارت فرهنگ دکتر عیسی صدیق نیز حفظ کرد. اما در فروردین ۱۳۲۴ از این سمت استعفا کرد و این آخرین موقعیت اداری او بود.

فهرست

نامه مرحوم علی پاشا صالح
نامه استاد دکتر ذبیح الله صفا
نامه ای از مشهد علیرضا رزمگیر
نامه پروفسور کمیساروف از مسکو
نامواره ، شعر از ابراهیم صهبا
ایران و آسیای مرکزی : دکتر عبدالحسین زرین کوب
ملک الکلام و امیرالکتاب : مصطفی کیوان
گورنبشته ای از کازرون : عمادالدین شیخ الحکمائی
وطن (شعر) : اسدالله شهریاری
و ...