این کتاب مجموعه ی نامه هایی است از ماکسیم گورکی به تولستوی ، چخوف ، لنین ، رومن رولان ، استانیسلاوسکی ، برنارد شاو ، اچ.جی.ولز و گروهی از شخصیت های بلند آوازه ی معاصر با انقلاب سوسیالیستی ۱۹۱۷در روسیه .
این نامه ها نه تنها باعث شناخت دقیق تر گورکی می شود بلکه رابطه ی او را با هم عصرانش روشن تر می کند و گوشه هایی از اوضاع و احوال سیاسی ، ادبی و اجتماعی آن روزگار و آن کسان را به معرض تماشا می گذارد .

آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف که بیشتر با نام ماکسیم گورکی شناخته می‌شود (۲۸ مارس ۱۸۶۸ - ۱۸ ژوئن ۱۹۳۶)، داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس انقلابی روس و از بنیان‌گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود. از آثار او می‌توان نمایشنامهٔ چهار پرده‌ای در اعماق، رمان مادر (که معروف‌ترین اثر او نیز هست)، آدم بیکاره، ارباب، آرتامانوف‌ها (که در ایران به نام تجارت آرتامانوف معروف است) و استادان زندگی را ذکر کرد.گرچه او را بیش‌تر به عنوان یک نویسنده، در سطح جهانی می‌شناسند و ستایش می‌کنند، از رهبران جنبش انقلابی روسیه نیز به شمار می‌آید.