نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی

نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی

نویسنده: احمد شاملو
ناشر: مروارید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 173
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1398 _ 1385 - دوره چاپ: 4 _ 1

مروری بر کتاب

مصور

فرض کنید اصلاً فارسی نمیدانید، از نو به کشف آن برخیزید! در این کتاب، شاملو دست ما را می گیرد و از تنگنای قواعد کهن، به کشف دوباره زبان فارسی و ظرفیت های پنهان آن می خواند. می گوید: برخورد من با زبان مادری، برخورد با چیزی مقدس است.

در این معبد قدسی تنها باید حضور قلب داشت. شاملو به شیوایی از حرف، از کلمه آغاز می کند. و ما را به پاسداری از زبان فارسی که به تعبیر او نیمی از تعهد اجتماعی ماست فرا می خواند. به ما می آموزد که چطور نشدنی را غیر قابل امکان ننویسیم و از کاربرد زباناً و استرحاماً و تلفناً بپرهیزیم و با شیرینی از خطاهای زبانی می گوید که با یک جابه جایی می تواند پی نوشت امپراتور را از تبعید به رهایی بدل کند: بخشش لازم نیست، به سیبری تبعید شود. بخشش، لازم نیست به سیبری تبعید شود. مطالعه این کتاب را به همه پارسی گویان پیشنهاد می کنیم...

این کتاب دربرگیرنده ی نوشته های این شاعر معاصر است که در سال 1333 و هنگامی که در زندان قصر به سر می برده، نوشته شده اند. در بخشی از توضیح ابتدای کتاب آمده است: شاملو بر آن بوده تا دستور زبان فارسی را در سه دفتر اسم، فعل و حرف مورد بررسی قرار دهد.

دفتر اسم خود از چهار بخش اسم، اضافه، صفت و ضمیر تشکیل می شد، که در نخستین نوبت انتشارش (1343) بخش مربوط به ضمیر در چاپ خانه گم می شود، اما در دومین نوبت (1375) به رغم افزوده نشدن تکمله ای بر کتاب، مطالب با ساماندهی بهتر تحت عنوان «جلد اول دستور زبان شاملو» و به امید انتشار یک جلد متمم به دست چاپ سپرده می شوند.