- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 169458 - 84/3
- وزن: 1.70kg
میناگر عشق
نویسنده: کریم زمانی
ناشر: نشر نی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1005
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1383- دوره چاپ: 2
کیفیت : نو ؛ نوشته تقدیمی دارد
مروری بر کتاب
شرح موضوعی مثنوی معنوی
آینه ام آینهام مرد مقالات نیم
دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما
مثنوی معنوی به شیوهی مرسوم به ابواب و فصول، مدون و مرتب نشده، بلکه بر پایهی اجمال و تفصیل انشاء شده است. بدین معنی که مولانا بهسبب سرعت انتقال و قوّت ابتکار، از سخن، سخن میشکافد و از نکته، نکته میآرد و از حکایت به حکایت دیگر میرود و از تمثیل به تمثیل دیگر. آنگاه از هر بخشِ حکایت، نکاتی صدرنگ بر حسب استعداد مخاطب ایراد میکند و گریزهای اخلاقی و عرفانی و اجتماعی و روانشناختی میزند. چه بسا در ضمن ایراد نکات، حکایت در دل حکایت آورد، حال آنکه هنوز حکایت اصلی را به پایان نبرده، و این توالی حکایات با نکتهگوییهای بیشمار همراه است تا آنکه دوباره بر سر سخن اصلی بازگردد.
این جهشها و انتقالات پیاپی و لایه لایه بودن موضوعات مثنوی یکی از علل دشواری فهم مثنوی است، حال آنکه در مثنوی وضوحی تام بهکار رفته و هیچ مطلبی به روش فضلفروشان حرفهای گنگ و مغلق بیان نشده است. بدینسان برای فهم اندیشههای مولانا چارهای نیست جز آنکه مطالب اجمالی را به مطالب تفصیلی و بالعکس ارجاع دهیم و تفسیر مثنوی را از خود مثنوی بجوییم.
کریم زمانی، قرآن پژوه و مولوی شناس، در سال 1330 در تهران متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی به فراگیری زبان عربی پرداخت و از اواسط دوران دبیرستان به آموزگاری در دبستان مشغول شد. پس از اتمام دبیرستان با ورود به دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران در رشته ی ادبیات عرب به تحصیل پرداخت. وی از پایان دوره ی کارشناسی تاکنون تمام تمرکز خود را روی تحقیق و پژوهش در حوزه ی تاریخ و دین، متون عرفانی به خصوص مثنوی گذاشته است.
زبان مادری مولانا جلالالدین محمد بلخی زبان پارسی بود اما در دوران تحصیل و دانشاندوزی زبان عربی را هم آموخت و به ویژه چون در دمشق درس خوانده بود به زبان عربی هم تسلط داشت. شهر قونیه در آن زمان جمعیت ایرانی و فارسیزبان زیادی داشت و شاگردان و اطرافیان مولانا هم به همین زبان سخن میگفتند. اما به خاطر وجود ترکزبانان و بومیان یونانیزبان در این شهر، مولانا در طول زندگی خود در این شهر با این دو زبان هم آشنایی پیدا کرد و در شعرهایش به ویژه در غزلهای دیوان شمس واژههایی از این دو زبان به کار برده است.
وجود یک مقدمهی علمی و کامل دربارهی مولانا و آثارش به همراه چند فهرست کاربردی خوب، این مجموعهی کمنظیر را تکمیل میکند. جلالالدین محمد، که با عناوین خداوندگار، مولانا، مولوی، ملای روم و گاه با تخلص خاموش در میان پارسیزبانان شهرت یافته، یکی از شگفتیهای تبار انسانی است. معرفی این آتشافروخته در بیشهی اندیشه و احساس و وصف این دریای ژرف ناپیدا کرانه بس دشوار است و برای شناختنش گوش باید چشم شود:
غزلیات شمس تبریزی از مولانا با حال و هوایی شوریدهتر، که بسیاری از آنها در شرح حکایات عشق مولانا به شمس تبریز است، از بزرگترین آثار عاشقانهی عرفانی در تاریخ ادبیات پارسی است.
این بار من یکبارگی در عاشقی پیچیدهام این بار من یکبارگی از عافیت ببریدهام
دل را ز خود برکندهام، با چیز دیگر زندهام عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیدهام..