مکتوب

مکتوب

نويسنده: ابراهیم خواجه نوری
ناشر: امیر کبیر
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 437
اندازه كتاب: وزیری لب برگشته - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت :  درحد نو _ نو ؛ عطف و لبه جلد و چلد پشتی سائیدگی دارد 

مروری بر کتاب

از ارديبهشت 1350 تا تیرماه 1355

شامل ده ها مقاله سياسي و اجتماعي كه بصورت روزانه و يا هفتگي نوشته شده است

پس از قضایای معروف به شهریور 20 و دگرگون شدن اوضاع ایران و اشغال وطن ما وسیله قشون خارجی، بطوری رشته امور اداری و سیاسی و اجتماعی ما از هم گسیخته شد که به اصطلاح (سگ صاحبش را نمیشناخت) طبیعتا در چین وضعی هر مدیری بر حسب میل و سلیقه یا مصلحت شخصی خود تصمیم میگرفت و سازی به سوز دل خود مینواخت.

من با علاقه و ایمانی که همیشه نسبت به فکر و عواطف تمام بشر های سالم - بخصوص هموطنانم - داشته ام بزودی در برخورد با تصمیمات غلط و مضر مدیران، نکته فوق العاده مهمی را دریافتم. آن نکته فوق العاده مهم این بود که دیدم اغلب کسانی که آن تصمیمات را میگیرند و رویه غلط و خسارت آور خود را هر روز به نحوی بر مردم مظلوم ما تحمیل میکنند، ضرر تصمیماتشان بیشتر ناشی از نادانیست تا از بدجنسی. یعنی (بخلاف عقیده عامه، من معتقد شدم با اینکه) وزیران و مدیران ماغالبا بعلت غرور یا نادانی یا فرصت کم یا بعلت راهنمائی های غلط اطرافیان است که دستورات مضر صادر میکنند، نه بعلت خبث طینت یا پول پرستی. این فکر بیشتر به این جهت در من قوت گرفت که دیدم هر وقت واقعیت مساله ای را سر فرصت می سنجم و موفق می شوم آنرا با بی نظری به مدیر مسئولی درست و حسابی بفهمانم، در نود درصد اوقات در تصمیمات غلط خود تجدید نظر میکند...

ابراهیم خواجه‌نوری در سال ۱۳۰۲ خورشیدی از طرف وزارت پست و تلگراف برای ادامه تحصیل به اروپا اعزام شد، و چند سال در رشته تلگراف تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، مدیر دایره کارآموزی و نشریات وزارت پست و تلگراف شد و چندی در آن سمت باقی ماند. پس از چند سال، مجدداً برای تکمیل تحصیلات خویش به اروپا رفت و در دانشگاه بروکسل در رشته حقوق, جامعه‌شناسی تحصیل کرد.

پس از بازگشت، به ادامه کار در وزارت پست و تلگراف پرداخت و مدتی نیز مدیر مدرسه عالی پست و تلگراف بود.در همین دوران حرفه وکالت دادگستری را آغاز کرد و به وکالت دعاوی مشغول شد. خواجه‌نوری اندکی بعد به عضویت در انجمن شهر تهران نیز برگزیده شد، و به طور مرتب در مطبوعات تهران مقالاتی در زمینه‌های اجتماعی می‌نوشت.