مواقع النجوم و مطالع اهله الاسرار و العلوم

مواقع النجوم و مطالع اهله الاسرار و العلوم

نویسنده: محی الدین ابن عربی
مصحح: محمد خواجوی
ناشر: مولی
زبان کتاب: عربی
تعداد صفحه: 244
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1391 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

کتاب مواقع النجوم در ردیف دو کتاب دیگر محی الدین عربی، فتوحات مکیه و فصوص الحکم است. وی در باب طهارت در کتاب فتوحات درباره این کتاب می گوید: این کتاب که مواقع النجوم نام دارد، از استاد بی نیاز است، بلکه استاد بدان نیازمند است. زیرا استاد کسی است که عالی و اعلا را بفهمد، در حالیکه این کتاب بر بالاترین و اعلاترین مقامی که استاد بر آن است قرار دارد و فراسوی آن مقامی در این شریعتی که بدان متعبدیم نیست، پس هر کسی آن را نزدش یافت، به توفیق الهی برخود واثق گردد، زیرا آن را منفعتی عظیم است.این کتاب را محی الدین عربی در شهر مریه که در کشور اندلس است در سال 595 قمری تآلیف کرده است.

محی الدین ابن عربی ابوبکر محی‌الدین بن عربی که همگان او را واضع عرفان نظری می‌دانند, به حق بزرگترین عارف اسلامی است که چهره عرفان به وجه اکمل در آئینه پندار او رخ نمود و پولاد گرم آن به نحو اتم در دستان هنرمند وی به سردی گرائید.

تلاشهای ابن‌عربی در تلفیق مبانی عقلی فلسفه با کشف و شهود عرفانی و در نظر گرفتن سیر تطورات فلسفه و عرفان در پهنه تاریخ در نقطه‌ای به ثمر نشست که ماهیت تابناک عرفان اسلامی چنین ضرورتی را در خود احساس می‌کرد.

آموزه‌های به جامانده از عرفای بزرگ سده‌های پیشین؛ بسان بایزید, جنید بغدادی, رابعه, سری سقطی, ابراهیم ادهم, شبلی, خرقانی و حلاج در دفتر عرفان اسلامی می‌درخشید, اما هر چه بود, قصه بود و جملات قصار و برخی اندیشه‌های پراکنده وحدت وجودی.

تا اوائل قرن چهارم وضع به همین منوال بود, تا آنکه بزرگانی؛ چون ابونصر سراج طوسی, ابوالقاسم قشیری, احمد غزالی, سنائی غزنوی, عطار نیشابوری, فخرالدین عراقی و سرانجام مولانا ظهور کردند و کتب بی‌بدیلی در نظم و نثر در تبیین دوایر گونه‌گون عرفان اسلامی به نگارش و سرایش درآوردند.سهم اینان آنقدر عظیم است که بی‌شک دست‌نوشته‌های ایشان، اکنون جزء مهمترین منابع مطالعاتی عرفان اسلامی است.