- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 163204 - 95/2
- وزن: 2.00kg
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه
نویسنده: قطب الدین ابوالحسین سعید بن هبه الله راوندی
به کوشش: سید محمود مرعشی
تحقیق: سید عبداللطیف کوه کمری
ناشر: کتابخانه عمومی حضرت آیتالله العظمی مرعشی نجفی
زبان کتاب: عربی
تعداد صفحه: 1413
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1
کیفیت : نو
مروری بر کتاب
منهاج البراعة في شرح نهجالبلاغة كتابى است به زبان عربى در شرح نهجالبلاغه نوشته سيد رضى. تأليف اين كتاب در اواخر شعبان 556ق پايان پذيرفته است. كتاب در سه جلد ، به تصحيح و تحقيق آقاى سيد عبداللطيف كوهكمرى تهيه شده است. اين مجموعه مشتمل بر مقدمهاى به قلم مصصح ، مقدمهاى به قلم مؤلف و سه باب مىباشد. قطبالدين راوندى در اين شرح از پنج طريق متن نهجالبلاغه را از شريف رضى روايت مىنمايد. وى در آغاز شرحى مفصل بر خطبه اول نهجالبلاغه نگاشته بود كه پس از آن تصميم گرفت، تمام كتاب را شرح و تفسير نمايد.
منهاج البراعه شرحى است ادبى، بر نهجالبلاغه كه به صورت موجز به بحثهاى كلامى نيز پرداخته است.
مؤلف خود در مورد شرح خويش مىنويسد كه سعى داشته الفاظ غريب و معانى عجيب آن را تبيين نموده و مسائل مشكل نهجالبلاغه را با سهلترين الفاظ شرح دهد. ابن ابىالحديد معتزلى در شرح خود بر نهجالبلاغه به خصوص در مسائل تاريخى بر اين شرح خردهها گرفته و شيخ يوسف بحرانى (در گذشت 1186ق.) در «سلاسل الحديد فى تقييد ابن ابىالحديد» سعى در پاسخگويى به اين اشكالات داشته است.
گويا قطبالدين راوندى شرح ديگرى بر نهجالبلاغه داشته كه كيذرى از آن بهره جسته است. به درستى روشن نيست كه مراد كيذرى از شرح دوم راوندى كدام است، شايد همان شرح خطبه اول نهجالبلاغه باشد كه راوندى پيش از نگاشتن منهاجالبراعه بدان پرداخته است.
اين كتاب، يكى از كهنترين شرحهاى نهجالبلاغه است و ابن ابىالحديد آن را يگانه شرحى مىداند كه پيش از او بر اين كتاب نوشته شده است. مؤلف شرح خود را با اندك مقدمهاى آغاز مىكند. او در اين مقدمه كوتاه كه با عبارت «الحمدلله الذى جعل آل محمد اصول البراعۀ و فروعها» آغاز مىشود، چنين مىآورد:
در اين زمانه دانشها رو به نابودى است و چيزى نمانده كه از ميان برود و بر آن اين آيه خوانند كه «گويا ديروز هيچ نشانى از آن نبوده است» (يونس 4/). اما خداوند به فضل و لطف و كرم خويش پرچم ديانت را برافراشته مىدارد و اهل دين را به درك كمال آن نايل مىسازد. اگر اين سخن منسوب به اميرمؤمنان (ع) نبود هيچ چشمههاى دانش و فضلى در زمين برنمىجوشيد و هيچ اهل تحقيق را توان بستن دهان جاهلان نبود...
در گذشتهها نخستين خطبه نهجالبلاغه را به صورتى مبسوط شرح گفته و همه علومى را كه در اين خطبه بدانها اشاره شده، با بيان جزئيات بازگشوده بودم. اين كلامى است كه نزد مردان خرد و انديشه فروتر از كلام خدا و پيامبر(ص) و فراتر از گفتار آدميان ديگر است. چراغ آن هماره فروزان و نشانهاى آن در همه جا تابان است...
پس از چندى بر آن شدم كه به مدد خداوند و با راهجويى از او همه كتاب را شرح دهم و مرواريد نهان در ژرفاى اين دريا را بيرون كشم تا همه مسلمانان از آن سود برند و اهل نظر از آن بهرهها يابند.
قطب راوندى، پس از اين مقدمه كوتاه بلافاصله به شرح خطبه سيد رضى مىپردازد. وى سلسله سند روايت خود تا سيد رضى را چنين بيان مىكند:
اخبرنا السيد ابوالصمصام ذوالفقار بن محمد بن معبدحسنى، قال: اخبرنا الشيخ ابوعبدالله محمد بن على حلوانى، قال الرضى: اخبرنا الشيخ ابوجعفر محمد بن على بن محسن حلبى، قال: اخبرنا الشيخ ابوجعفر الطوسى، قال السيد الرضى رضىاللهعنه و ارضاه: اما بعد...
وى آن گاه به شرح خطبه سيد رضى مىپردازد و پس از آن متن نهجالبلاغه را شرح مىكند.