مقدمه بر جامعه شناسی ایران

مقدمه بر جامعه شناسی ایران

نویسنده: جمشید بهنام - شاپور راسخ
ناشر: ایران - مک گروهیل (سازمان انتشارات و خدمات فرهنگی)
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 278
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1344 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب

مصور

جمشید بهنام از پدران بنیان گذار دانش جامعه شناسی و نهادهای پژوهشی و آموزشی آن در ایران است. هنگامی که در سال ۱۳۵۱ دانشکدۀ علوم اجتماعی در دانشگاه تهران تاسیس شد، جمشید بهنام، که خود در ایجاد آن کوشش کرده بود، به ریاست دانشکده برگزیده شد. وی پیش از آن بیش از یک دهه در "موسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی" به آموزش و پژوهش پرداخته بود. دکتر بهنام در این دوران بویژه در ورود جامعه شناسی خانواده و نیز جمعیّت شناسی به ایران و نهادینه کردن آنها نقش عمده ایفا کرد.وی پس از آن به معاونت دانشگاه تهران و سپس ریاست دانشگاه فارابی رسید که خود بر پایۀ نوآوری های پر ارزشی در امر آموزش همراه بود.

جمشید بهنام زادۀ استانبول است. او در سال ۱۹۲۸ ( ۱۳۰۷) بدنیا آمد و پس از انجام تحصیلات ابتدائی در بیروت و کسب دیپلم متوسطه در تهران، وارد دانشکدۀ حقوق شد و در سال ۱۹۵۸ از دانشگاه پاریس در رشتۀ اقتصاد دکترای دولتی گرفت.دکتر بهنام پس از انقلاب در پاریس ساکن شد و از سال ۱۹۸۱ مدتی قائم مقام دبیرکل شورای جهانی علوم اجتماعی در یونسکو شد. وی در همین ایام از یکسو در امر توسعۀ نهادهای آموزشی بویژه در افریقا و از سوی دیگر در کار تشکیل سمینارها و مطالعه در بارۀ خانواده در جهان سهم بسزائی بر عهده گرفت.

فهرست

بخش اول: جامعه شناسی شهری ایران
بخش دوم: جامعه شناسی خانوادگی در ایران
بخش سوم: جامعه شناسی روستایی ایران (قبل از اصلاحات ارضی)
بخش چهارم: ضمائم