مطبوعات ایران ؛ 53 - 1343

مطبوعات ایران

نویسنده: مسعود برزین
ناشر: بهجت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 253
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب 

1353 - 1343

برزین با بررسی مطبوعات سالهای بین 1343 تا 1353 بیان داشته است که در تهران 19 روزنامه، 27 هفته نامه، 26 مجله هفتگی، یک مجله دو شماره در هفته، 27 هفته نامه، 86 ماهنامه و در نهایت 5 سالنامه منتشر شده است.
در این دهه مطبوعات صبح تهران با یک استثناء کوچک، سرباخته دولت و بهترین وسیله به ثبت رساندن برنامه و اقدامات آن بودند. تیراژ آنها به سختی به 5000 نسخه می رسیده است و در ادارات و میان کارمندان توزیع می شده است چنانکه آگهی های دولتی ضامن بقای آنها بوده اند.

ازمیان روزنامه های بامداد تهران 5 روزنامه هستند که توانستند مخاطب پیدا کنند؛ به ترتیب آیندگان، فرمان، کیهان اینترنشنال، مردم و ندای ایران نوین نام دارند.مقدمه شروع آیندگان با ولوله در دو روزنامه بزرگ عصر همراه بود. به طوری که بسیاری از مطبوعات تهران، هیات تحریری خود را قوی کردند، به تعداد صفحات افزودند و به صفحه آرایی توجهی بیشتر نشان دادند.

روزنامه عصر بیش از روزنامه صبح، خوانده می شود. از روزنامه های عصر تهران کیهان و اطلاعات شهرت، تیراژ و اعتبار بالایی دارند و دو غول روزنامه ای نه تنها پایتخت بلکه کل ایران محسوب می شدند.علاوه بر روزنامه اصلی، این دو ، نشریات وابسته نیز داشتند. برای مثال اطلاعات 10 نشریه دیگر نیز منتشر می کرد و موسسه کیهان نیز 8 نشریه علاوه بر روزنامه کیهان منتشر می کرد؛ طیف های مخاطب وسیع را برای خود تعریف کرده بودند و نشریاتی برای کودکان، زنان، جوانان، ورزشکاران، انگلیسی و فرانسوی زبانان در نظر گرفته بودند.

نخستین شماره روزنامه کیهان عصر روز ششم خرداد 1321 در تهران و در تیراژ دو هزار نسخه در چهار صفحه و با قیمت 5/1 ریال انتشار یافت؛ از سال 1328 به بعد تعداد صفحات کیهان به شش و هشت صفحه افزایش یافت.تعداد کارکنان این روزنامه در ابتدای کار پانزده نفر بودند و در سال 1355 این روزنامه 1500 نفر روزنامه نگار، کارمند و کارگر را در خود مشغول کرده بود.

روزنامه اطلاعات عصر روز یکشنبه ۱۹ تیر ۱۳۰۵ در تهران پا به عرصه وجود گذاشت؛ شوراى عالى معارف پانزدهم تیر ماه همان سال امتیاز این روزنامه را به مدیریت عباس مسعودى صادر کرده بود.مسعودى در آن هنگام عضو «مرکز اطلاعات ایران» بود و در نخستین شماره روزنامه نیز نام همین مرکز به عنوان ناشر آمده است؛ تشکیل این مرکز تلاشى ناکام براى ایجاد یک خبرگزارى بین المللى بود و انتشار روزنامه اطلاعات در واقع کوششى براى فراموش کردن شکست در رسیدن به این هدف تلقى مى شد. دست اندرکاران آن روز مرکز اطلاعات ایران، خود نمى دانستند با این تصمیم ماندگارترین نشریه ایرانى را بنیان مى گذارند....