مسافر بی توشه و زندگی یک هنرمند

نویسنده: ژان آنوی
مترجم: منیژه محامدی
ناشر: افراز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 136
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 2

کیفیت : نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

مصور

دو نمایشنامه

در بسیاری از نمایشنامه‌هایش، ژان آنوی مخاطبش را با دوگانگی مؤثر و ناگزیری میان آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی مواجه می‌سازد. پوچیانی می‌گوید: «در آثار آنوی، جایی‌که این مناقشه حل می‌شود هیچ سطح متوسطی از ابهام وجود ندارد.» این نکته را می‌توان در نمایشنامه‌ی مسافر بی‌توشه دید که در آن گاستون، شخصیت اصلی نمایش، یک‌ بازمانده‌ی جنگ جهانی اول است که از فراموشی رنج می‌برد. او گذشته‌اش را که مملو از تباهی اخلاقی است، به‌ خاطر نمی‌آورد. این تباهی اخلاقی با پاکی بسیار زیادی که او اکنون به نمایش می‌گذارد، مطلقاً مغایرت دارد و تناقضی بر گذشته‌ی اوست.

«مسافر بی‌توشه و زندگی یک هنرمند» دو نمایشنامه نوشته ژان آنوی(۱۹۸۷-۱۹۱۰) است. آنوی نویسنده فرانسوی است که آثارش دهه‌ها ماندگار بود و نمایشنامه‌هایش اجرا می‌شدند. «آنتیگونه» مشهورترین اثر اوست.

در «مسافر بی‌توشه»، گاستون، شخصیت اصلی نمایش، یک‌بازمانده‌ی جنگ جهانی اول است که از فراموشی رنج می‌برد. او گذشته‌اش را که مملو از تباهی اخلاقی است، به‌خاطر نمی‌آورد (از جمله رابطه با همسر برادرش و ضرب و شتم شدید صمیمی‌ترین دوستش). این تباهی اخلاقی با پاکی بسیار زیادی که اواکنون به نمایش می‌گذارد، مطلقاً مغایرت دارد و تناقضی بر گذشته‌ی اوست.

...دوشس: شاید اهمیت این حرف‌هایی که می‌زنم رو درک نمی‌کنی، گاهی وقت‌ها فراموش می‌کنم که با یه آدم بی‌حافظه طرف هستم. ممکنه قبل از این بیست سال لغت‌هایی رو اصلاً یاد نگرفته بودی،‌ تو می‌دونی گرانیت چیه؟
گاستون: سنگه.
دوشس: خوبه،‌ ولی چه‌جور سنگی؟ سخت‌ترین سنگ‌ها، گاستون می‌شنوی؟‌
گاستون: بله.
دوشس: و ناراحت هم نمی‌شی که قلبت رو به سخت‌ترین سنگ‌ها تشبیه کنم؟
گاستون: [ناراحت] هان... نه فقط خنده‌م می‌گیره.
دوشس: شنیدی هاسپر.
هاسپر: بله،‌ مثل بچه‌هاس.