مرگ در پائیز

مرگ در پائیز

نویسنده: اکبر رادی
ناشر: زمان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 120
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1357 - دوره چاپ : 2

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

نمایشنامه در سه تک پرده ی پیوسته

اکبر رادی، نمایشنامه‌نویس تاثیرگذاری است که بی‌شک نقش او را در روند درام نویسی کشورمان نمی‌توان با یک یا چند مقاله، تحلیل و نقد مشخص کرد.در آثار او نمایشنامه‌هایی وجود دارد که به شکلی خودآگاهانه بیشتر ادبی هستند و نوشته شده‌اند تا خوانده شوند، که این به خودی خود نه ضعف است و نه حسن.

اما آن چه که مرگ در پاییز را در میان آثار رادی شاخص می‌کند دغدغه‌ اجرای آن توسط کارگردانان پیش و بعد از انقلاب است که همین امر بررسی‌های دیگری را می‌طلبد.چیزی که در همان ابتدا، مخاطب را به چالش می‌خواند عنوان”مرگ در پاییز” است. رمز و راز نهفته در این عنوان نه تنها در قالب معناسازی کلام که در شکل تصویر سازی آن نمایشی و منحصر به فرد است.

این که می‌توان برای مرگ هم فصل قائل شد، به بخشی از”جامعه” در عهد عتیق می‌ماند که:
”برای هر چیزی زمانی است،
زمانی برای گریستن، زمانی برای خندیدن
زمانی برای جنگ، زمانی برای صلح
زمانی برای رفتن، زمانی برای ماندن
زمانی برای تولد، زمانی برای مرگ ...”
و به راستی چه زمانی بهتر برای مرگ آن هم در پاییز؟

«مشدی: شبای پاییز... وقتی آدم تک و تنها جلوی اسبش از زیر درختان بارون خورده رد می‌شه، این طرف بوته‌های خشکیده، اون طرف درختان گردو، جاده هم پر از مه... اونوقت تو تاریکی صدای پای اسب تو می‌شنفی، می‌شنفی که یه چیزی، یه چیزی مث مرگ از پشت سر به‌ات نزدکی می‌شه ... آدم خیال می‌کنه دیگه تمومه.»