مردم شناسی و فرهنگ عامه ایران

مردم شناسی و فرهنگ عامه ایران

نویسنده: گروه نویسندگان
مدیر مسئول: محمود خلیقی
سردبیر: علی بلوکباشی
ناشر: وزارت فرهنگ و هنر
زبان کتاب: فارسی - اسپانیایی
تعداد صفحه: 244
اندازه کتاب: رحلی - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب

مصور

کتاب دوم ؛ فصلنامه فرهنگی - اجتماعی

علی لوکباشی پس از بازگشت به ایران تاکنون، بی وقفه در زمینه تدریس، تألیف و پژوهش مشغول بوده‌است. پژوهش در زمینه مسائل مربوط به «مردم‌نگاری و فرهنگ عامه» ایران و مطالعه و بررسی ساختهای اجتماعی، اقتصادی، هنری و فرهنگی و نظامهای ایمانی و عقیدتی در جامعه‌های شهری و ایلی ـ عشایری از عمده‌ترین فعالیتهای ایشان در چند دهه گذشته بوده‌است.

در زمینه تدریس نیز ایشان در دانشکده هنرهای دراماتیک، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، دانشگاه الزهراء و دانشگاه آزاد اسلامی در رشته‌های «مردم‌شناسی عمومی»، «روان‌شناسی اجتماعی»، «فرهنگ عامه»، «ادبیات عامه» و «نمایش در ایران» از جمله فعالیت‌های ایشان است. ایشان سردبیری فصلنامه «مردم‌شناسی و فرهنگ عامه ایران» را به عهده داشته‌اند.

تا چند دهه پیش معنا و مفهوم «فرهنگ» تقریبا برای اکثر مردم شناسان شناخته و روشن بود. آنها میدانستند چه مقصود و نظری از به کار بردن «فرهنگ» دارند. مقصود این جماعت مردم شناس از «فرهنگ» به نظر «لسلی وایت» در مقاله «در مفهوم فرهنگ»، همان مقصودی بود که «تایلور» در سال 1871 میلادی در تعریف کلاسیک خود از فرهنگ بیان کرده بود.

«تایلور» نخستین مردم شناسی بود که به «فرهنگ» معنا و مفهوم مردم شناختی داد و پس از چاپ و انتشار کتاب معروفش فرهنگ ابتدایی باب بحث و تحلیل را درباره فرهنگ ها و تمدنهای اقوام جهان گشود.

تعریف «تایلور» از «فرهنگ» که امروز برای بیشتر مردم شناسان اندکی کهنه می نماید، در آن زمان تعریفی تازه و ابداعی بود. این تعریف را می توان با این عبارت توجیه کرد که «فرهنگ» همه انواع رفتار آموخته و اکتسابی انسان را در اجتماع در برمیگیرد و سیمای متمایز «فرهنگ» غالبا با آداب و شیوه های رفتار و زندگی انسان ارتباط دارد...