یکی از شعرا ونویسندگانی که در حوزه های مختلف هنری از جمله شعر،داستان،نمایشنامه نویسی، تاتروکارگردانی نقشی بسیار پر رنگ دارد و به صورت حرفه ای در این رشته ها آثاری ارزشمند خلق کرده است استاد عبدالرضا فرید زاده می باشد.

استاد فرید زاده ازچهره های آشنایی است که از زمانهای قبل از انقلاب به کار هنری روی آورده ودر مجالس ومحافل ادبی شرکت وحضوری فعال داشته است. وی پس از گذراندن دوران سربازی در سال 1350 به استخدام آموزش وپرورش در آمد وبه عنوان معلم هنر مشغول به کار گردید.

استاد فرید زاده در راه اندازی وشکوفایی تاتر وهنر نمایش در بروجرد بسیار تلاش کرد ودر کنار آن در انجمن های ادبی حضوری فعال داشته است .فرید زاده در شعر بیشتر به قالب سپید گرایش داشته ودل مشغولی های خود را در این قالب بیان داشته است.ذهن خلاق وپویای او باعث شده است که در شعر به سبکی که خاص خود دست یابد واین مورد را می توان در مربع های او مشاهده نمود .

چه چیز فراموشم شده؟
تو که هستی
چشمان همیشگی ات هم
چهار مضراب ترک کلام و
رقص دیوانه ی خنده هات و
سکوت و
جذبه ی من
و اضطراب صبوری
که مدارا می کند
با پس از این های
تقدیرفام
بی تو
سر این میز
این میز تداعی
هر چیز آن شبمان هست
دقیق
مو به مو
فقط به خاطرم نمی آید که ...
آهان!
گلی که وقت رفتن از نگاهت رویید
نامش چه بود؟!