مطبوعات کشور نیازمند یک الگوی مطلوب نظام مطبوعاتی است تا همۀ گروه‌های حرفه‌ای مرتبط با مطبوعات مطابق با آن فعالیت‌های خودشان را تنظیم کنند. در این نظام اصل بر آزادی و تأمین حقوق مطبوعات است، و تنوع و تکثر مطبوعات از لحاظ کمّی و کیفی به رسمیت شناخته می‌شود.

در نظام مطلوب مطبوعاتی باید صاحبان اندیشه و در محدوده قانون، حق انتشار نشریه داشته باشند و سیستم امتیاز دهی و کسب اجازه قبلی ‌ــ دست‌کم در بخش‌های تخصصی و استانی‌ــ که ناکارآمدی آن طی سال‌های اخیر در عمل آشکار گردیده به سیستم ثبتی تغییر یابد، قانون مطبوعات اصلاح شده و مفاد آن مبتنی بر این نظام، بازنویسی و تصویب شود، دخالت دولت در امور مطبوعات به حداقل کاهش یابد و به‌طور‌کلی امور مطبوعات به وسیله نهادهای صنفی و حرفه‌ای مدیریت شود و در این میان، نقش دولت باید به امر نظارت بر رفتار مطبوعات و انطباق این رفتار با موازین قانونی محدود شود. همچنین حق دسترسی همگانی به اطلاعات‌ ــ به‌ویژه اطلاعات در اختیار دولت‌ــ به‌وسیلۀ قانون، تضمین شود.

«مدیریت مطبوعات» کتابی در خصوص جستاری در راهبردها و چالش‌های مطبوعات ایران است. این کتاب علاوه بر توضیحاتی در خصوص موقعیت مطبوعات در ایران پس از انقلاب و سیاست‌های اجرایی توسعه مطبوعات ، به شرح مهم‌ترین اقداماتی می‌پردازد که در سال ۸۱، ۸۲ و ۸۳ در اواخر دوران ۸ ساله اصلاحات، صورت گرفته است و نیز هشدارهایی درباره مشکلات اداری، اجرایی و تشکیلاتی بیان کرده است.

... انقلاب اسلامی ایران از همان آغاز به بازیابی آزادی‌های سرکوب شده در دهه‌های پس از انقلاب مشروطیت توجه داشت. به همین لحاظ در طول شکل‌گیری انقلاب اسلامی، مبارزات مربوط به کسب آزادی بیان و آزادی مطبوعات و فعالیت‌های آزاد سایر وسایل ارتباط جمعی، دامنه‌ای گسترده یافت. اعتصاب‌های روزنامه‌نگاران در آخر تابستان و در طول پاییز ۱۳۵۷، که تا زمان سقوط رژیم سلطنتی در اوایل زمستان آن سال ادامه یافت، در ایجاد فضای مطلوب فعالیت آزاد مطبوعات و طلوع «بهار آزادی» در تمام زمینه‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی، نقش تعیین‌کننده داشت. به‌طوری که از دی‌ماه سال ۱۳۵۷ تا تابستان سال بعد، صدها روزنامه و مجله و نشریهٔ دوره‌ای، به صورت کاملاً آزاد و بدون هیچ محدودیت دولتی، در تهران و سایر شهرها منتشر می‌شد.

در این دورهٔ استثنایی که به «بهار آزادی» معروف شد، فرصت بسیار خوبی برای بروز و ظهور کارکرد واقعی مطبوعات به‌عنوان رکن چهارم دموکراسی فراهم گشت. این فرصت فراهم شده از خون شهیدان انقلاب اسلامی برای گروه‌ها و نحله‌های سیاسی و فرهنگی بسیار راه‌گشا بود. احزاب و جریان‌های فعال اجتماعی و حتی سازمان‌های چریکی که تا پیش از این، مشی مبارزهٔ مسلحانه و فعالیت‌های مخفی و زیرزمینی را دنبال می‌کردند با قرار گرفتن در شرایط جدید برای ارتباط با مردم و مخاطبان خویش سلاح را کنار گذاشتند و یک ارگان و رسانهٔ مکتوب را راه‌اندازی کردند.

فهرست

فصل1. مطبوعات ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون
فصل2. الزامات توسعه مطبوعات
فصل3. بیانیه رسالت و مأموریت
فصل4. سیاست‌های اجرایی توسعۀ مطبوعات
فصل5. سال 81 برنامه‌ریزی در خلأ
فصل6. سال 82 طرح‌های نو در بحران
فصل7. سال 83 آرامش قبل از طوفان
پیوست‌ها