هنگامی که اثری تحقیقی بوجود می آید، نویسنده نمی تواند مدعی باشد که این اثر را من بوجود آورده ام. محصولات تفکر انسانی در طی نسل ها و مخصوصا بعلت رشد امروزی وسایل انتقال تفکر، بدیگران منتقل می گردند.

واژه "هنر" را از ابعاد گوناگون می‌توان مورد بررسی قرار داد، اما در دیدگاه عموم هنر "توانایی و مهارت خلق زیبایی" است و تفاوتی میان شاخه‌های گوناگون آن وجود ندارد خواه هنرهای تجسمی (عکاسی، طراحی و ...) و ادبیات (شعر، داستان و ...) باشد یا هنرهای نمایشی (تئاتر، حرکات موزون و ...) ، عنصر اصلی و سازنده هنر تخیل است به همین دلیل افراد مختلف درک و استنباط متفاوتی از آثار هنری دارند. ویل دورانت معتقد است : "آنجا که طبیعت توقف می‌کند، هنر آغاز می‌شود." در نتیجه هنر فراتر از طبیعت است.

هنر مجموعه‌ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که برای اثرگذاری بر احساسات و هوش انسانی یا به‌منظور انتقال یک معنا یا مفهوم، خلق می‌شود. امر هنری همیشه با زیبایی همراه نبوده یا زیبایی‌شناسی یکتایی ندارد ولی همواره با خلاقیت انسان همراه است. همچنین می‌توان گفت هنر، توانایی و مهارت آفریدن زیبایی است. از مهم‌ترین رشته‌های هنری می‌توان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیس‌گری، عکاسی و چاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقص) و دیگر هنرهای صناعی (موسیقی، ادبیات، شعر، داستان، سینما و معماری) اشاره کرد.

کارکردی‌ها، ارزش هنر را وابسته به ماهیت آن می‌دانند، تعریف رویه‌گرایان، صرفاً توصیفی بوده و مبتنی بر ارزیابی نیست. از تعاریف رویه‌ای ارائه شده می‌توان به تعریف دیگری اشاره کرد که یک تعریف سازمانی محسوب می‌شود. او در درجه اول اثر هنری را به عنوان «اثر تصنعی» و در درجه دوم به عنوان «مجموعه ای از جنبه‌های کلیدی که از طرف برخی از نامزدها برای قدردانی از افراد فعال در منظومه هنر اعطا می‌شود» می‌بیند.